प्रकाशथी घर झळहळी उठयुं. त्यारे चिंतामणिना महिमाने नहि जाणनार ते कठियारे पोतानी
स्त्रीने कह्युं : आना प्रकाशमां तुं रसोई वगेरे कार्यो कर, हवे तेलना दीवानी गरज मटी.–आ
प्रमाणे कहीने ते तो जंगलमां लाकडा कापवा चाल्यो गयो. ए रीते चिंतामणिना गुणने
पुरुष आव्यो अने तेणे दया करीने चिंतामणिनो महिमा कठियाराने समजाव्यो...त्यारे तेनो
महिमा जाणतां ज तेनी दरिद्रता दूर थई. जो पारखु पुरुष चिंतामणिनो महिमा न जणावत
तो अज्ञानने लीधे छता महिमाए अछतो ज राखत. दरेक जीव पासे चैतन्यचिंतामणि छे,
तेनो अनंत महिमा छे. परंतु संसारना अनंतजीवो अनंतगुणना निजमहिमाने जाणता
नथी तेथी दुःखी थईने भववनमां भटकी रह्या छे. ज्यारे चैतन्यरत्नना पारखी श्री गुरु
मळ्या अने तेमणे अनंतगुणनो अनंत महिमा प्रगट करीने बताव्यो त्यारे जेणे ते महिमा
जाण्यो ते जीव संसारदरिद्रता मटाडीने सुखी थयो...निजनिधि पाम्यो. आ रीते पोतानो
अने पोताने तेवुं ज्ञान थयुं त्यारे पोतानो निजमहिमा प्रगट भास्यो. आ रीते ज्ञान
अनंतगुणना निजमहिमाने प्रसिद्ध करे छे.
लेता. थोडा दिवस पहेलां ज तेओ सोनगढ हता. पोताना कुटुंबमां तेओ उच्च धार्मिक संस्कारो रेडता
गया छे...देहगाममां दि. जिनमंदिर बंधाववा माटेनी तेमनी भावना हती...तेमनी यादीमां तेमना
सुपुत्रो तरफथी लगभग १प००१) रूा. नी रकमो जाहेर करवामां आवी हती, तेमांथी १०,००१) रूा.
देहगाममां दिगंबर जिनमंदिर बंधाववा माटे, तथा रूा. १००१), आत्मधर्मना ग्राहकोने भेट पुस्तक
आपवा माटे जाहेर करवामां आव्या हता. आ उपरांत बीजी रकमो सोनगढजिनमंदिर, बह्मचर्याश्रम
वगेरेमां आपवामां आवी छे. भाईश्री केशवलालभाईनी जिनमंदिर माटेनी भावना शीध्र पूरी
थाय...अने श्री जिनेन्द्रदेवना मार्गनी उपासना करीने तेओ निजकल्याण पामे ए ज भावना.