māh: 2488 : 1p :
aho....dhanya chhe! samyagdarshan pāmyo tyān kahe chhe ke dhanya chhe....dhanya chhe! tun shūravīr chho. tun vīr chho, tun
manuṣhya chho, tun paṇḍit chho–em svāmīkārtikamān āve chhe. tun paṇḍit chho, tun manuṣhya chho, tun shūravīr chho. tun paṇḍit
moṭāmān moṭo chho, tun bār aṅgano bhaṇanār chho, badhun āvī gayun tārāmān.–ām andarathī pramod āve....
āhā!!
vikalpa to āve, na ja āve em nahi chhatān te vikalpa andaramān laī jāy evī tenāmān tākāt
nathī. vikalpanī bhūmikāthī khasīne bhagavānane bhāḷe. mahimāvant prabhu ātmā chhe, vikalpanī mahimā ja nathī.
paramātmā pote, param–ātmā eṭale paramasvarūp kāyamī svarūp, chidānand ādi–ant vinānun dhruvasvarūp,
ene pakaḍayun ne eno anubhav thayo enāthī ūñchī chīj jagatamān bījī koī nathī. bhale bījī hoshiyārī
hoy, bolatān āvaḍe. pāñch pāñch hajāranī sabhāmān bhāṣhaṇ karo be kalāk ūbhā ūbhā bole, kaṇṭh duḥkhe nahi,
–paṇ temān shun chhe? te badho jaḍano sansār chhe, jaḍ jaḍapaṇe khīlyun temān ātmā nathī. amane bahu āvaḍe–
bolatān āvaḍe, samajāvatān āvaḍe, sabhārañjan karatān āvaḍe;–paṇ bhāī! e to badhun jaḍano vistār chhe.
bhāī, jaḍ vistār pāme, sansār vistār pāme temān tun kyān chho? ahīn to mūḷ vāt chhe....bhāī! bīje jyān
tyān mākhaṇ chopaḍanārā to ghaṇā maḷe chhe.
(ek shrotā:) bhagavān thavun hoy to āvun sāmbhaḷavun joīe.
bhāī, āvun samajavun joīe....rāṅko to anādino chho, ne chorāshīnā avatāramān rakhaḍī to rahyo chhe.
temānthī chhūṭavānī ā vāt chhe.
o....ho! samayasārād uttar kichit na asti....
‘न खलु समयसारादुत्तरं किंचिदस्ति’
koīpaṇ ūñchāmān ūñchun jagatamān kahevātun hoy, paṇ bhagavān ātmānā shraddhā–gnān ne ramaṇatā
sivāy jagatamān kāī ūñchun chhe nahi, traṇakāḷ traṇalokamān koī ūñchun chhe nahi; tīrthaṅkaro paṇ em kahe chhe,
kevaḷīo paṇ em kahe chhe. chāritravant munio em anubhavī rahyā chhe, ne samakitīnā bhānamān paṇ evun
vedan hoy chhe. ā ja paramārtha vastu chhe, bījī vastu paramārtha nathī.
ek bhāī kahetā hatā ke kramabaddhanī vāt sāmbhaḷīne loko svachchhandī thāy chhe ke thavānun hashe te thashe.
ane vyavahāranī kuṇap hatī te paṇ chālī jāy chhe. badhā kramabaddha–kramabaddha maṇḍayā chhe paṇ kuṇap ane kaṣhāyanī
mandatānī vāt bhūlāī jāy chhe.
shun karīe bhāī! loko bhūle....ke.....na bhūle.....satya to ā chhe, thavun hashe tem thashe–em mānīne
dhīṭhāī āvī jāy, kramabaddhane nāme svachchhand thaī gayo!–shun thāy? hatī te vāt bahār āvī gaī. na
samaje to shun thāy? svachchhand seve ke na seve e to eno svatantra adhikār chhe. kramabaddha samajanāranī to
keṭalī shailī hoy....bāpu! dev–guru–shāstra pratye keṭalo vinay hoy! keṭalun bahumān hoy! andar eṭalā
galagalīyān ne mīṭhās āve ke dev–guru–shāstrane māṭe mān ne māthān mukī dye. prāṇ jāy to paṇ dev–
guru–shāstrano vinay te na chhoḍe.–eṭalo to jeno vinay vyavahāramān hoy.–samajāy chhe? kramabaddhanā
nāme ā badhā bol loko bhūlī jāy chhe. shun karīe bāpā! vastu to je hatī te bahār āvī.
“amāre shun vikār karavāno bhāv chhe? e to kramabaddha chhe, vikār krame āvavāno hato te
āvyo....karmanun nimitta ne amāro svakāḷ tethī pāpabhāv āvyo”–em kahīne svachchhande varte, paṇ are
bāpu! tun shun kahe chhe? ā to tārī antar hr̥udayanī je kuṇap hatī ke hun rāganī mandatā karun,–evī kuṇap
paṇ chālī gaī! tun samajyo ja nathī ekakey vātane! are bhagavān! marī jaīsh ho....em tārā
ārā āve evā nathī.