na rahyun, eTale vikAr gayo paramAn, mATe tene pudgalanun ja kArya kahI dIdhun.
vikAranun kartRutva chhUTI gayun chhe evA gnAnI dharmAtmA rAgane pudgalanun kArya jANe chhe, eTale teo rAgamAn tanmay
thaIne pariNamatA nathI paN tenAthI bhinnapaNe pariNamatA thakA tenA gnAtA ja rahe chhe. rAgamAn tanmayapaNe
varte, rAg ane gnAnanun bhedagnAn paN na kare ane em kahe ke ‘rAg to pudgalanun kArya chhe’–to ene to
paryAyano paN vivek nathI, ene to jaDathI bhinnatAnun paN bhAn nathI. ahIn to je gnAnapaNe pariNamyo te
vikArano akartA thayo,–tenI vAt chhe.
bhaktimAn em gAy ke:
utkRuShTa evun parameshvarapad mAngavA hun tArI pAse Avyo chhun. hun koI bAhya sAmagrI mAgavA, ke Indrapad
mAgavA ke rAg mAgavA tArI pAse nathI Avyo paN mArun parameshvarapad mAgavA tArI pAse Avyo chhun.
juo, A lokottar drashya bhIkhArI!–jovA jevo bhIkhArI!–andar draShTimAn to bAdashAhano paN bAdashAh
chhe ne chaitanyasvabhAv pAse pUrNa paramAtmadashArUpI bhIkh mAnge chhe, ne potAno AtmA ja teno dAtA chhe
evun bhAn chhe; eTale AtmAmAn antarmukh ekAgra thaIne alpakALamAn pUrNaparamAtmapadane prApta kare chhe.
agnAnI to vikAr pAse bhIkh mAnge chhe ke he shubharAg! tun mane dharmamAn madad de! parantu vikAramAn evI
tAkAt nathI ke tene nirmaLaparyAyarUp dharma Ape, eTale tene kadI nirmaLadashA thatI nathI ne bhIkhArIpaNun
TaLatun nathI.
gnAnapariNAmano ja kartA jANe chhe. rAgano kartA te hun nathI, gnAnano kartA hun chhun em dharmI jIv potAnA
AtmAne gnAnapariNAmamay ja anubhave chhe. A rIte AtmAshrit thatA je nirmaLagnAnapariNAm tene ja je
potAnA karmapaNe kare chhe, ne e sivAy anya koI bhAvone potAnA karato nathI te ja Atma gnAnI chhe–em
oLakhavun. em oLakhIne potAnA AtmAmAn paN rAgAdinun kartRutva chhoDIne nirmaLagnAnabhAvanA kartApaNe
pariNamavun–em tAtparya chhe.