મે ૧૯૬૨: અંક: ૭) તંત્રી: જગજીવન બાઉચંદ દોશી (વૈશાખ: ૨૪૮૮
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
આપશ્રીનો ધન્ય અવતાર છે. આપની
હર્ષ થાય છે. સમર્થ પૂર્વાચાર્યોના વીતરાગી
વૈભવથી ભરપુર ગ્રંથરત્નોનો વારસો મળવા
અંધકારની ઘેરી છાંય છવાઈ હતી. આ અવસરે
આપનો પુનિત જન્મ થયો. આપે વીતરાગનો
સાગરના મંથન કરી અમૃત કાઢયા અને ભવ્ય
ભાવિકોને પીરસ્યા. “સંત વિના અંતની વાતનો
દ્રષ્ટિગત થતાં આપની સુમધુર અધ્યાત્મ રસથી
તરબોળ વાણી સુણવા આપની સમીપ ભારતના
ખુણે ખુણેથી હજારો મુમુક્ષુઓ આવે છે. આપ
પાન કરાવો છો. આપનું શરણ ગ્રહી મુમુક્ષુજનો
સનાથ થયા. આપના પરમ ઉપકારને સંભારતા
ભક્તિપૂર્વક–સત–સત–વંદન.