–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
પ્ર શં સા પા ત્ર
હોય, કર્ણહીન હોય, કદ્રુપો હોય અથવા નકટો,
ખુંધો, કર્કશવાણીવાળો, ઠીંગણો, પાંગળો, ઠુંઠો,
નેત્રહીન, મૂંગો, લગંડો, નિર્ધન, અભણ બહેરો
કે કોઢ વગેરે રોગયુક્ત હોય તોપણ નિર્મળ
જોતાં તેના અદ્ભૂત અનુપમ આત્મચિંતનરૂપ
પુરુષાર્થ તરફ દ્રષ્ટિ દેતાં તેને જ પ્રશંસાપાત્ર
ગણે છે. બીજો મનુષ્ય સર્વાંગે સુંદર રૂપવાળી
મધુર વાણીવાળો, ઘણાં શાસ્ત્રોનો અભ્યાસી
ચિદ્રૂપચિંતનથી રહિત છે તો તેને કોઈ જ્ઞાની
કદી પ્રસંશાપાત્ર ગણતા નથી.