संबंधी जेने विकल्प नथी अर्थात् आत्मभानपूर्वक स्त्री आदिनो राग छोडीने जेओ वीतरागी मुनि
थया छे ते पुरुषो ज आ जगतमां धन्य छे. जेने स्त्रीओ चाहे छे एवा ईन्द्रो अने चक्रवर्ती वगेरे मोटा
पुरुषो पण, जेना हृदयमांथी स्त्री टळी गई छे एवा पवित्र पुरुषोने नमस्कार करे छे–स्तवे छे.
स्त्रीओ पुण्यवंतने चाहे छे अने पुण्यवंतो धर्मात्मा संतने नमे छे, माटे पुण्य करतां पवित्रतानो–
धर्मनो पुरुषार्थ ऊंचो छे.
पुरुषो पण मुनिराज वगेरे पवित्र पुरुषोने नमी पडे छे, माटे पवित्रता ज श्रेष्ठ छे. पवित्रता ईच्छवा
योग्य छे, पुण्य ईच्छवा योग्य नथी.
कर्यो छे ते ज श्रेष्ठ छे, पुण्य करीने स्त्री आदिने प्रिय थाय तेमां कांई आत्मानी श्रेष्ठता नथी, ते
आदरणीय नथी. पूर्वे पुण्य करीने तेना फळमां स्त्री आदि मळी तेना रागमां अटकवुं ते सारुं नथी,
पण पुण्यने तरणां तुल्य जाणीने अने स्त्री प्रत्येना रागने छोडीने स्वभावना आश्रये वीतरागता
प्रगट करवी ते ज श्रेष्ठ छे. माटे हे जीव! तुं स्त्री आदि संयोगनी तेम ज पुण्यनी प्रशंसा छोडीने
स्वभावनां श्रद्धा–ज्ञान–एकाग्रतानो पुरुषार्थ कर, ते धर्म छे.
गयो छे, तेनुं ज नाम उत्तम ब्रह्मचर्य छे. पर लक्षे ब्रह्मचर्यनो शुभराग ते तो पुण्यबंधनुं कारण छे, ते
उत्तम ब्रह्मचर्यधर्म नथी.
नथी. ब्रह्मानंद आत्माना ज्ञानस्वरूपनो आनंद–तेनुं सेवन करीने मुनिओ मोक्ष रूपी स्त्रीने साधे छे.
पुण्यवंतने तो जेटलो काळ पुण्य होय तेटलो काळ ते स्त्रीना हृदयमां प्रिय लागशे. पण चैतन्यना
आश्रये जेणे ब्रह्मचर्य प्रगट कर्युं छे. तेने मोक्षरूपी स्त्रीनी सदा काळ प्राप्ति रहे छे अने ईन्द्र वगेरे
सर्वे उत्तम जीवो पण तेने नमस्कार करे छे. माटे ते ज भव्य जीवोए आदरणीय छे. पहेलां ज,
आत्मस्वभावमां सुख छे ने स्त्री आदि कोई विषयोमां सुख नथी एम साची श्रद्धा तथा साचुं ज्ञान
करवुं ते धर्म छे.