साक्षात् ज्ञानथी जाणेलुं कह्युं छे अने जे त्रण काळमां न फरे एवुं परम
सत्य छे तेनो बराबर अभ्यास करी जाणे अनेअंतरमां तेनो मेळ करे
तो पूर्ण स्वभावनुं यथार्थ महात्म्य आवी अंतरनी समृद्धि बराबर
जाणी ले. पछी शास्त्रज्ञाननी सूक्ष्मतामां ऊंडो उतरे त्यारे केवळज्ञानना
दरोडा थाय एवो आनंद अनुभवे. जेम चोपडानुं पानुं फरे अने सोनुं
झरे तेम अहीं समयसारना पाने पाने केवळज्ञाननी सम्यक्कळा उघडे
एवुं छे. ते जातनी पात्रता बधामां भरी छे. तैयार थाय तो वस्तु दुर
नथी.