mahā: 2489 : 9 :
bhed chhe; guṇaguṇī pradeshapaṇe abhed ja chhe, kiñchit bhed nathī– em niyatapaṇe, chokkasapaṇe jāṇe tenun
nām pramāṇagnān chhe.
ātmā anantaguṇono piṇḍ chhe, temānthī nirmaḷ samyagdarshan–gnān–chāritra paryāy kem pragaṭ thāy
ke “स्वानुभूत्या चकासते” potānī ja anubhavarūp kriyāthī, svasanmukhatāthī prakāshe chhe. ahīn astithī
kahetān koī rāganī kriyāthī, nimittanā āshrayathī (–vyavahāranā ṭekāthī) nirmaḷatā na pragaṭe– em
nāstinun gnān āvī jāy chhe. aho! munivaro; santoe jaṅgalamān rahīne adbhūt rachanā karīne dharma
ṭakāvī rākhyo chhe.
ātmakhyāti ṭīkā sarvottam ṭīkā sarvottam shāstra chhe. svānubhutithī ja dharmanī sharūāt, vadhavun
ane ṭakavun thāy chhe. vyavahār dayā, dān, vratādi shubharāgathī puṇya thāy, dharma na ja thāy; chhatān koī ṭhekāṇe
vyavahārathī dharma kahyo hoy to samajavun ke – em nathī paṇ jyān nishchay dharma hoy tyān bhūmikānusār kevun
nimitta hoy te batāvavā upachārathī tem kahyun chhe. vyavahārano āshray chhoḍavā jevo chhe, mokṣhamārga māṭe
ek paramārtha, bhūtārtha svarūpano ja āshray karavā jevo chhe evī draṣhṭi ane bhūtārthano āshray gnānīne
nirantar hoy chhe. vyavahār tenā sthānamān hoy chhe paṇ te chhe to vītarāgatā chhe em nathī.
are!! ! phogaṭ mohavash..........
bījāne rājī karavā ane bījāthī rājī thavā māṭe ā jīve anantavār potāno
mahān uttam avasar vyartha ja gumāvyo chhe, sārūn eṭale uttam, hit karavānī īchchhā rākhe chhe
paṇ ahitane ja hitamāne chhe ahitanā upāyane hitano (sukhano) upāyamāne chhe tenun
draṣhṭānta.
be kutarā hatā, saphed kutaro sheṭhīyānī sherīmān raheto ane moj majā karato khub
khāvānun maḷatun hatun paṇ kāḷo kutaro garīb ane lobhīnī sherīmān raheto hato tyān te
bīlakul dubaḷo thaī gayo ‘koī gharamān āvavā de nahīn, khāvānun de nahī paṇ daṇḍākhāvā
maḷe. ek divas te banne kutarā maḷyā, kāḷā kutarāne bahu ja dubaḷo dekhīne dhoḷā kutarāe
kahyun ke bhāī tun garībonī sherīmān rahīne duḥkh kem bhogave chhe! mārī sherīmān āvo to
ānandathī majāmān rahesho, kāḷo kutaro kahevā lāgyo ke bhāī hun to āvat paṇ tyān bhūkhyā,
tarasyā rahīne ane lākaḍīnā mār khāvā chhatān paṇ be shabdonā nāmamātrathī mane bahu
ānand āve chhe kemake te sherīmān ek sāsu ane vahu rahe chhe te roj jagaḍā kare chhe ane
paraspar ek bījāthī kahe chhe ke – “tun kāḷīyā kutarānī vahu tun kāḷā kutarānī vahu.” bas
eṭalā shabdo sāmbhaḷīne hun badhuy duḥkh bhūlī jāun chhun ane temān majā paḍe chhe. sherī chhoḍavī
posātī nathī.
e ja hakīkat sansār mohī prāṇīne chhe sansāranī anek viṣhamatāthī bharelā duḥkh
bhogave chhe chhatān nām ane yashanā lobhamān tathā mānādivash pitā, putra, mitra, ādi tathā
tame bahu bhalā chho vagere shabdo sambhaḷīne khush thaīne phare chhe paṇ hun parathī bhinna anādi
anant chidānand ātmā chhun mārāmān ja sukh ane sukhano upāy chhe tenī ruchi paṇ karato