થયેલી તેમાંથી અહીં ચાર રૂમનું એક મકાન–જેનું નામ “શ્રી કાનજીસ્વામી
યાત્રિકાશ્રમ” છે. તે બંધાયું છે, ને તેમાં ગુરુદેવનો ઉતારો હતો; ગુરુદ્રેવની પધરામણી
વખતે તેનું ઉદ્ઘાટન થયું હતું. બપોરના પ્રવચનમાં ગુરુદેવે બાહુબલિભગવાનની
જીવનદશાનું અદ્ભુત ભાવભીનું વર્ણન કર્યું. પ્રવચન પછી અભિષેકની ઊછામણીમાં
કુલ લગભગ ૧૬ હજાર રૂા. થયા. રાત્રે ફરીને પર્વત ઉપર જઈને સૌએ સર્ચલાઈટના
પ્રકાશમાં બાહુબલીનાથની પાવનમુદ્રાના દર્શન કર્યા....અહા, ફરીફરીને દર્શન કરતાં
અવનવા ભાવો જાગે છે. ગુરુદેવને ખૂબજ પ્રસન્નતા થતી હતી. અગાશીમાં
બાહુબલિસ્વામીની મુદ્રા સામે મીટ માંડીને ગુરુદેવે ભાવભીના ચિત્તે અતીવ
પ્રસન્નતાથી કહ્યું: વાહ! એમના મુખ ઉપર જુઓને! કેવા અલૌક્કિભાવ તરવરે છે!
પુણ્યનો અતિશય, ને પવિત્રતા પણ અલૌક્કિ.... બંને દેખાઈ આવે છે. જ્ઞાન અંતરમાં
એવું લીન થયું છે કે બહાર આવવાનો અવકાશ નથી. વીતરાગભાવમાં જ્ઞાન લીન
થયું છે. મોઢા ઉપર અનંત આશ્ચર્યવાળી વીતરાગતા છે; જાણે ચૈતન્યની શીતળતાનો
બરફ!! અત્યારે દુનિયામાં એનો જોટો નથી.
બાહુબલિપ્રભુની ઘણી ઘણી ભક્તિ થઈ. પૂ. બેનશ્રીબેને પણ અનેરા ઉમંગથી ભક્તિરસ
રેલાવ્યો. ગુરુદેવ સાથે ફરીફરીને આ બાહુબલિનાથની યાત્રા કરતા તેઓશ્રીને અને
સમસ્ત યાત્રિકોને અપાર હર્ષોલ્લાસ થતો હતો. બાહુબલિદર્શનમાં ગુરુદેવનો આજનો
પ્રમોદ કોઈ અનેરો હતો. આમ બહુ જ આનંદથી બાહુબલિનાથને નીહાળીને, ભક્તિ
કરીને, બીજી યાત્રા પૂરી કરીને સૌ નીચે આવ્યા.... ને બાહુબલિનાથના વૈરાગ્યજીવનની
કથા સાંભળીને સૌ સૂઈ ગયા.
ભક્તિથી ચરણાભિષેક થયો. પ્રથમ કળશ ભાઈશ્રી ખીમચંદ જે. શેઠનો હતો.
કહાનગુરુએ સુર્વણકળશવડે અભિષેકનો પ્રારંભ કર્યો ત્યારે બેહદ હર્ષથી યાત્રિકો નાચી
ઊઠ્યા હતા. અભિષેક બાદ ગુરુદેવે ભક્તિ કરાવી હતી. “જંગલ વસાવ્યું રે સંતોએ....”
એ ગીત વૈરાગ્યભાવથી ગવડાવ્યું હતું. ત્યારબાદ “વિંધ્યગીરી પર બાહુબલિનાથજી ભલે
બિરાજો જી....” ઈત્યાદિ ભજનવડે પૂ. બેનશ્રીબેને પણ ભક્તિ કરાવી હતી. આજની
આનંદકારીયાત્રાના સ્મરણમાં હસ્તાક્ષર આપતાં બાહુબલિસ્વામીની સન્મુખ બેઠાબેઠા
ગુરુદેવે લખ્યું છે કે–– “શ્રી બાહુબલિભગવાનનો જય હો.... આનંદામૃતનો જય હો.”