तीर्थनी भक्तिना सत्संगनी भावनाना, तेमज धर्मप्रेमना सुसंस्कार लईने गयो छे,
तेनी संधिमां आगळ वधीने ते पोतानुं आत्महित शीघ्र साधे एम ईच्छीए, अने
आवा प्रसंग उपरथी धार्मिकभावना पृष्ट करीने, देव–गुरुनी भक्ति द्रढ करीने,
सत्संगमां अप्रमादपणे आत्महित साधवामां आपणे उद्यमी बनीए. –––ए ज भावना.
तेमने गुरुदेव प्रत्ये घणो भक्तिभाव हतो ने अवारनवार सोनगढ आवीने लाभ लेता.
धर्मप्रभावना वधे ते माटे पण तेमने घणी भावना हती.
देह छोड्यो. तेओने जैनधर्म माटे खास गौरव हतुं; गुरुदेव प्रत्ये पण तेओ बहुमान
धरावता, तेमज तेमना सुपुत्र प्रेमचंदजी पण बहुमान धरावे छे. तेमना तरफथी
जैनधर्मना महिमासूचक मोटा रंगीन केलेन्डर दर वर्षे छपाय छे.
पहेलांं सोनगढ आवीने तेमणे सत्समागमनो लाभ लीधो हतो. मोरबीमां तेओ घरे
रेकोर्डिंगमशीन द्वारा पू. गुरुदेवना प्रवचनो सांभळ्या करता; लगभग छेल्ली घडी सुधी
नियमसार गा. ३८ उपरनुं प्रवचन सांभळतां अने गुरुदेवनुं स्मरण करतां तेमणे देह
छोड्यो. छेल्ला अनेक वर्षोथी तेओ पू. गुरुदेवना सत्समागममां आवेल हता, ने
पोताना कुटुंबमां पण धार्मिक भावनाना संस्कार तेओ रेडता गया छे.
पण तेओ उत्साहभर्यो भाग लेता. गुरुदेव प्रत्ये तेमने घणो भक्तिभाव हतो ने
अवारनवार सोनगढ आवीने लाभ लेता हता.
तेमणे गोंडलना दि. जिनमंदिरने रूा. प०१/–भेट आप्या छे.