ને તે તરફના બહુમાનથી દાનાદિની કેવી લાગણી હોય તે સમજાવે છે. ભાઈ, જો દેવ–
ગુરુ–ધર્મનો પ્રેમ કરતાં તને સ્ત્રી, શરીર કે લક્ષ્મી વગેરેનો પ્રેમ વધી જાય તો તારી
રુચિની દિશા કઈ તરફ છે? તેનો તું વિચાર કર.
બતાવવું છે.
તેથી મંગલાચરણમાં તેઓનું સ્મરણ કર્યું છે. અહા, ધન્ય તે શ્રેયાંસકુમારનું ઘર....કે
જ્યાં ભગવાન ઋષભનાથે મુનિદશામાં પહેલો વહેલો આહાર લીધો....સાક્ષાત્
મોક્ષમાર્ગરૂપી કલ્પવૃક્ષ જેના આંગણે ફળ્યું–તે શ્રેયાંસના ધવલયશની શી વાત!!
ઋષભદેવ મુનિ થયા....છ મહિના તો જ્ઞાન–ધ્યાનમાં એવા મશગુલ રહ્યા કે આહારની
વૃત્તિ ન ઊઠી....પછી આહારની વૃત્તિ ઊઠી પણ મુનિને આહારદાન દેવાની રીત શું છે–
તેની કોઇને ખબર ન હતી....છ મહિના પછી જ્યારે હસ્તિનાપુર નગરીમાં પધાર્યા
ત્યારે તેમને જોતાં જ શ્રેયાંસકુમારને પૂર્વના આઠમા ભવનું જાતિસ્મરણજ્ઞાન થઇ ગયું
ને તે વખતે ઋષભદેવના જીવ (વજ્રજંઘ)ની સાથે પોતે (શ્રીમતિ તરીકે) મુનિઓને
જે રીતે આહારદાન દીધેલું તેની વિધિનું ભાન થયું ને નવધાભક્તિપૂર્વક ભગવાનને
આહારદાન દીધું.
ભાગ્ય! ધન્ય ભાગ્ય!!
સમસ્ત શ્રુતજ્ઞાન આરાધનાથી ભિન્ન નથી,
સમસ્ત શ્રુતજ્ઞાન આરાધનાનો વિસ્તાર છે.