શ્રાવણઃ ૨૪૯૦ઃ ૩૧ઃ
દેવના શાસનને ક્ષણમાત્ર ભૂલીશ નહિ. આ મનુષ્ય–ચિંતામણિરત્નને વટાવી આત્માનો
ધર્મ પ્રાપ્ત કરજે અને તેનાથી તારા આત્માને તું જીવાડજે. જો આ જીવનમાં આત્માનો
ધર્મ સમજવાનું ચુક્યો તો,–પેલો મૂર્ખ તો રત્નને બાળીને એકજ વાર ભૂખે મર્યો પણ તું
તો જિનશાસન ગુમાવીને અનંત–અનંત ભવમાં મરીશ. માટે હે ભાઈ, આ દુર્લભ
જિનધર્મ પામીને વિષયોમાં ન રાચીશ. જિનધર્મ પામીને જીવનથી સાર્થકતા કરજે હો!
“નથી. ધર્યો દેહ વિષય વધારવા”
(૯૭) કુંદકુંદભગવાન!
હે કુંદકુંદભગવાન! આપ તો આત્મા છો; આપને માતાપિતા, કૂળ વંશ, ગામ,
જન્મ–મરણાદિ છે નહિ; આપ તો જ્ઞાન–દર્શન–ચારિત્ર વગેરે ગુણના ભંડાર છો. ગુણો
વડે જ આપ મોટા છો. જ્ઞાનમય આપનું અંતર્જીવનચારિત્ર તો આપેજ સમયસારમાં
ઉતાર્યું છે; એ અંતર્જીવન સમજવાની અમોને શક્તિ પ્રગટો.
(૯૮) ક્યાં અને કેમ?
૧ પ્રશ્નઃ– ધર્મ ક્યાં થાય?
ઉત્તરઃ– ધર્મ પર્યાયમાં થાય, દ્રવ્ય–ગુણમાં ન થાય, ને પરમાંય ન થાય.
ર પ્રશ્નઃ– અધર્મ ક્યાં થાય?
ઉત્તરઃ– અધર્મ પર્યાયમાં થાય, દ્રવ્યગુણમાં ન થાય, ને પરમાંય ન થાય.
૩ પ્રશ્નઃ– ધર્મ કેમ થાય?
ઉત્તરઃ– આત્માના શુદ્ધ સ્વભાવના આશ્રયે ધર્મ થાય.
૪ પ્રશ્નઃ– અધર્મ કેમ થાય?
ઉત્તરઃ– આત્માના શુદ્ધ સ્વભાવની દ્રષ્ટિ છોડીને, પર્યાયબુદ્ધિથી અધર્મ થાય છે
(૯૯) ભેદવિજ્ઞાન
જે કોઈ સિદ્ધ થયા છે તે ભેદવિજ્ઞાનથી થયા છે; જે કોઇ બંધાયા છે તે
ભેદવિજ્ઞાનના અભાવથી જ બંધાયા છે.
આ રીતે ભેદજ્ઞાન મોક્ષનું મૂળ છે;
માટે–
ભાવયેત્ ભેદવિજ્ઞાનમ્ ઇદં અચ્છિન્નધારયા;
તાવત્ યાવત્ પરાત્ ચ્યુત્વા જ્ઞાનં જ્ઞાને પ્રતિષ્ઠતં.
(૧૦૦) સર્વ સુખનું મૂળ સમ્યગ્દર્શન છે. સર્વ દુઃખનું મૂળ મિથ્યાદર્શન છે.
(ચાલુ)
હે ભાઈ, જો તને મોક્ષનો ઉત્સાહ હોય, મોક્ષને સાધવાની
લગની હોય તો સમસ્ત બંધભાવોની રુચિ તું છોડ...કેમ કે
મોક્ષના માર્ગમાં સમસ્ત બંધભાવોને નિષેધવામાં આવ્યા છે.