Atmadharma magazine - Ank 250
(Year 21 - Vir Nirvana Samvat 2490, A.D. 1964).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 5 of 37

background image
ઃ ૨ઃ શ્રાવણઃ ૨૪૯૦
સ...મ...ય...સા...ર
“સમયસાર”–જૈનશાસનનું સર્વોતમ પરમાગમ.. જેવું સુંદર એનું નામ
એવો જ એનો વિષય. આવું સમયસારશાસ્ત્ર પૂ. ગુરુદેવને પ્રથમ સં. ૧૯૭૮ માં
પ્રાપ્ત થયું..પછી એનાં નિધાન દેખીને ગુરુદેવને પ્રસન્નતા થઇ ને તેના રચયિતા પ્રત્યે
ઘણી ભક્તિ જાગી. તેમાંય જ્યારે એક પુસ્તકમાં કુંદકુંદપ્રભુના વિદેહગમન સંબંધી
ઉલ્લેખ વાંચ્યો ત્યારે તેમના અંતરમાં ઊંડેથી અવ્યક્ત સંસ્કારપૂર્વક તેનો સહર્ષ
સ્વીકાર આવ્યો. પછી અંદરના મંથનપૂર્વક એ શાસ્ત્રનો વધુ ને વધુ ઊંડો અભ્યાસ
કરતા ગયા...તેના ઉપર પ્રવચનો પણ કરવા લાગ્યા...ભાઈશ્રી હિંમતલાલ જે. શાહ
દ્વારા તેનું ગુજરાતી ભાષાંતર થઇને અનેક આવૃત્તિઓ છપાઇ ગઇ, હિન્દીમાં પણ
અનેક આવૃત્તિઓ છપાણી. તેની મૂળ ગાથાઓના ગુજરાતી–ગીતની અવારનવાર
સામૂહિક સ્વાધ્યાય થાય છે,–ગુરુદેવના પ્રવચનમાં સમયસાર લગભગ કાયમ
વંચાતું હોવાથી સોનગઢમાં ઘરેઘરે વ્યક્તિદીઠ સમયસાર વિરાજી રહ્યું છે, સોનગઢનું
એકપણ ઘર સમયસાર વિનાનું ખાલી નહિ હોય. સમયસારને સોનેરી પૂંઠાથી
મઢવામાં આવ્યું છે, ચાંદીના પતરામાં તેની મૂળ ગાથાઓ કોતરવામાં આવી છે, ને
સ્વાધ્યાયમંદિરમાં બહુ માનપૂર્વક પૂજ્ય બેનશ્રી ચંપાબહેનના સુહસ્તે તેની સ્થાપના
કરવામાં આવી છે. હાલમાં સમયસાર ઉપર ગુરુદેવના પ્રવચનો ૧૪ મી વખત
ચાલી રહ્યા છે...ગુરુદેવના સમયસાર ઉપરનાં પ્રવચનોમાંથી પાંચ પુસ્તકો છપાઇ
ગયા છે,–જેમાંના છેલ્લા ત્રણ પુસ્તકોનું ભાવવાહી લખાણ પૂ. બેનશ્રીબેન
(ચંપાબેન–શાંતાબેન) ના સુહસ્તે લખાયેલું છે. આવા આ સમયસાર ઉપરના
પ્રવચનોનો થોડોક નમૂનો અહીં આપ્યો છે. સમયસાર વાંચતી વખતે ગુરુદેવનું
હૃદય કેવું ખીલી ઊઠે છે તે આમાં દેખાઇ આવશે.
જ્યારે જ્યારે સમયસારની શરૂઆત થતી હોય ત્યારે ત્યારે પહેલી ગાથામાં
મંગલાચરણમાં સિદ્ધપણાની સ્થાપનાની વાત ગુરુદેવ જે અચિંત્ય પ્રમોદથી કરે છે તે
સાંભળતાં સિદ્ધભગવાનના સાક્ષાત્કાર જેવા પ્રમોદથી શ્રોતાજનોનો આત્મા ઉલ્લસી
જાય છે. “હું સિદ્ધ...તું સિદ્ધ”–એમ આત્મામાં સિદ્ધપણું સ્થાપીને આચાર્યદેવ આ
‘સમયસાર’ સંભળાવે છે...હા પાડ...ને હાલ્યો આવ સિદ્ધપદમાં!
नमः समयसाराय’ એ મંગળમાં ગુરુદેવ કહે છે કે આ અપ્રતિહત માંગલિક
છે...સમયસાર એટલે કે શુદ્ધઆત્મા તેને અમે નમીએ છીએ, એટલે સમસ્ત સંસાર અને
સંસાર તરફ વલણના ભાવથી હવે અમે સંકોચાઈએ છીએ, અને ચિદાનંદ–ધ્રુવસ્વભાવી
એવા સમયસારમાં સમાઇ જવા માગીએ છીએ. બાહ્ય કે અંતર સંયોગ સ્વપ્ને પણ
જોઇતો નથી. બહારના ભાવ અનંતકાળ કર્યા...હવે અમારું પરિણમન અંદર ઢળે છે.
અપ્રતિહત ભાવે અંતરસ્વરૂપમાં ઢળ્‌યા તે ઢળ્‌યા...હવે અમારી શુદ્ધ પરિણતિને રોકવા
જગતમાં કોઇ સમર્થ નથી.