to ‘rAg chhe ne tene chhoDun’ evA prakAr temAn nathI. ne AvA svabhAvamAn ekAgratAthI ja
paryAyamAn rAganA abhAvarUp pariNaman thaI jAy chhe. svabhAv to rAganA abhAvarUp chhe
ne paryAy temAn vaLI tyAn te paN rAganA abhAvarUp thaI. –A sivAy bIjI rIte
rAgano abhAv thAy nahi, ne bandhanathI chhUTakAro thAy nahi.
are, tun tArA gnAnasvabhAvane to jo. gnAnasvabhAv upar koIno bojo chhe
kadI chhoDato nathI, ne parabhAvane potAmAn kadI grahato nathI. AtmasvabhAvamAn
parabhAvano bojo nathI. Avo AtmasvabhAv svAnubhavamAn letAn tane mokShamArgano
jo ke paramArthe to gnAn te gnAn ja chhe, gnAnane par sAthe sambandh nathI; gnAn
chhe ke sAmA padArthone potAmAn gney banAve chhe. pahelAn padArthene rAgadveShanun nimitta
pariNamyun tyAn padArtho gneyapaNe tene nimitta thayA; e to ThIk, paN A gnAn paN
gneyapadArthone nimitta thayun. pudgalAdi padArtho gneyapaNe pariName chhe to temanA
potAnA svabhAvathI ja, kAI gnAn temane nathI pariNamAvatun, paN tenA gneyapaNAmAn
A chetayitAnun gnAn nimitta thAy chhe. juo, A vyavahAr! ekabIjAnun kAI kare
evo to vyavahAr nathI. gnAtA–gneyapaNAno sambandh eTalo ja vyavahAr chhe. gnAn
parane jANe eTalo vyavahAr, paN gnAn parane jANatAn temAn kAI pheraphAr karI nAnkhe,
ke par chIj gnAnamAn jaNAtAn gnAnane kAI rAgadveSh karAvI de–em nathI. vyavahAramAn
paN bannenun svatantra pariNaman svIkArIne nimitta–naimittik sambandh batAvyo chhe.
gnAn–darshan–chAritranI je nirmaL paryAy khIlI temAn vyavahAr kevo hoy te
na rahyun, parantu UlTun te vikalpa gneyapaNe gnAnamAn nimitta thayun. pratikUL sanyog
AvatAn shun gnAnamAn pratikULatA