તને ન મળી. માટે જરાક વિચાર.....ને એ તરફથી
પાછો વળ.... જ્ઞાનચક્ષુથી એકવાર આત્મા તરફ
જો....તો તને તત્ક્ષણ અપૂર્વ સુખ થશે.
જાણતો નથી? પૈસા–કુટુંબ વગેરે કોઈ પરદ્રવ્ય તને સુખ તો આપતા નથી, એને
પોતાના માનવાથી તને માત્ર દુઃખ જ મળે છે. અરે, તારો આત્મા પોતે અતીન્દ્રિય
સુખસ્વરૂપ છે. આવા અતીન્દ્રિયસુખથી ભરેલા આત્મામાં પરદ્રવ્યનું શું પ્રયોજન
છે? પરદ્રવ્ય તને ક્્યાં શાંતિ આપે છે? અરે, તારા આનંદસ્વભાવની પ્રાપ્તિમાં
શરીર તને શું કામનું છે? પૈસા તને શું કામના છે? તું પરદ્રવ્યને પોતાનું માનીને
તેમાંથી સુખની આશા રાખે છે તે તારી મૂર્ખતા છે. જ્યાં ચૈતન્યસુખને ભૂલ્યો ને
લક્ષ્મી–શરીર વગેરે બહારમાં સુખ માન્યું ત્યાં તે મૂઢ જીવ એ પરપદાર્થોની પ્રાપ્તિ
માટે અનેક પ્રકારનાં પાપ, હિંસા–જુઠું–ચોરી–કાળાબજાર વગેરે પાપો કરે છે. અરે,
દુઃખનાં કારણોને જીવ સુખહેતુ સમજીને સેવી રહ્યો છે....વિષયો દુઃખનાં જ કારણો
છે છતાં મૂઢ જીવ તેમાં સુખબુદ્ધિથી રમે છે, તેને જ સુખનાં કારણ સમજીને સેવે છે.
આત્માના સ્વભાવનું સેવન તે જ એક સુખ છે. કોઈ પણ પરના સેવનની વૃત્તિ
ઊઠી તે દુઃખ જ છે, પરના સેવનમાં સુખ માને તે સ્વદ્રવ્ય તરફ ક્્યારે આવે?
પરમાં સુખની નાસ્તિ છે છતાં ત્યાં સુખનું અસ્તિત્વ માને છે, ને આત્મા
સુખસ્વભાવથી ભરેલો છે છતાં તેને પ્રતીતમાં લેતો નથી. આ મૂઢ જીવનું લક્ષણ છે.