સ્વામીએ કહ્યું છે કે–‘
છે. આવી ઓળખાણ સહિત કહે છે કે હે જિનેન્દ્ર! કેવળજ્ઞાન પામીને આપનું ચૈતન્યદ્રવ્ય
ઝળકી ઊઠયું; આપના આ ચૈતન્યઝબકારાની તો શી વાત! આપના કેવળજ્ઞાનપ્રકાશનો
તો અચિંત્ય મહિમા છે; એ કેવળજ્ઞાન થતાં ત્રણલોકમાં અજવાળાં થાય, અને તેથી સાથેં
સાધકદશામાં આપને જે પુણ્ય થયા તેના ફળમાં આપનું જે દિવ્ય શરીર રચાયું–તે
શરીરની શોભાની પણ શી વાત! આપનો આત્મા તો લોકોત્તર ને દેહ પણ લોકોત્તર!
ચક્રવર્તીઓ અને ઈન્દ્રો કાળજેથી ભગવાનને નમી પડે છે.–હે નાથ! આપની પાસે અમે
ન નમીએ તો જગતમાં અમારે નમવાનું બીજું સ્થાન ક્્યાં છે? પ્રભો! અમારું હૃદય
આપને જોતાં ઉલ્લસી જાય છે. અહા, આપની વીતરાગતા! જગતમાં જેનો જોટો નથી.
એ વીતરાગતા પ્રત્યે નમેલું અમારું હૃદય હવે કદી રાગ પ્રત્યે નમવાનું નથી. હે દેવ!
જગતમાં મોક્ષાર્થી જીવોને નમવાનું સ્થાન હોય તો એક આપ જ છો, એટલે પરમાર્થે
આપના જેવો જે વીતરાગી જ્ઞાનસ્વભાવ છે તે જ મોક્ષાર્થીને આદરણીય છે. રાગ તરફ
જે નમે તે તારો ભક્ત નહિ. બહારમાં કુદેવાદિને માથાં ઝૂકાવે એની તો શી વાત, પણ
એમ ન કરે ને અંદરમાં સૂક્ષ્મ રાગના કણિયાથી ધર્મનો લાભ થશે એમ માને તો તેણે
પોતાનું માથું રાગ તરફ ઝૂકાવ્યું છે, વીતરાગનો તે ખરો ભક્ત નથી. વીતરાગના
ભક્તનું માથું રાગને ન નમે. અહીં તો ઈન્દ્ર કહે છે કે પ્રભો! આપને અમે ન નમીએ તો
જગતમાં એવું બીજું કયું સ્થાન છે કે જ્યાં અમે નમીએ? ઈન્દ્રપદથી વિશેષ પુણ્યવંત
આપના સિવાય કોણ છે?–પવિત્રતામાં અને પુણ્યમાં આપ જ સર્વોત્કૃષ્ટ છો તેથી
આપને જ અમે નમીએ છીએ. જગતના સામાન્ય જીવો ઈન્દ્રને પુણ્યવંત ગણીને આદરે,
ને તે ઈન્દ્રો ભગવાન જિનેન્દ્રદેવને મહાન ભક્તિથી આદરે છે.–આવા ભગવાનની સ્તુતિ
હું ભક્તામર–સ્તોત્રદ્વારા કરું છું.
ભક્તિ તો અજ્ઞાન અંધકારનો ને પાપનો નાશ કરનારી છે. એ તાકાત અમારા મુગટ
મણિના તેજમાં નથી; તેથી અમારા મુગટવંતા મસ્તક આપના ચરણોમાં ઝૂકી રહ્યા છે.
પ્રભો; આપના આત્માની સર્વજ્ઞતાનું દિવ્ય તેજ તો અમને જ્ઞાનપ્રકાશ આપે છે ને
આપના ચરણની