પરભાવથી બચીએ ત્યાં બીજો પરભાવ ઘૂસી જાય છે,–તો શું કરવું?
ઉત્તર:– સ્વભાવમાં પ્રવેશ કરતાં બધાય પરભાવો એક સાથે છૂટી જાય છે. આ આત્મા
એવો ચૈતન્યતેજનો પૂંજ છે કે એનું સ્ફુરણમાત્ર જ સમસ્ત પરભાવોની ઈન્દ્રજાળને
(વિકલ્પતરંગોને) તત્ક્ષણ ભગાડી મૂકે છે. સ્વભાવના દરબારમાં પરભાવનો પ્રવેશ
નથી. સ્વભાવમાં આવ્યા વિના, પરભાવના લક્ષે પરભાવોથી બચી શકાય નહિ એટલે,
એક સાથે સમસ્ત પરભાવોથી બચવાનો ઉપાય એ છે કે ત્યાંથી ઉપયોગને પાછો વાળીને
સ્વભાવમાં ઉપયોગ મૂકવો.
અજ્ઞાની શુભરાગ કરે અને તે વ્યવહારરત્નત્રયાદિના શુભરાગને જ મોક્ષમાર્ગ માની
લ્યે, પણ એ કાંઈ મોક્ષમાર્ગ નથી, એ તો માત્ર ભ્રમ છે. અરે! સમ્યગ્દર્શન અને
સ્વાનુભવ વગર, એકલા શુભરાગને મોક્ષમાર્ગ માનવો તે તો વીતરાગ જૈનધર્મની
વિરાધના છે. જિનભગવાનને એવો મોક્ષમાર્ગ કહ્યો નથી. જિનભગવાને તો
સમ્યગ્દર્શન–