तमे एक वात लखी ते अमने बहु गमी; तमे लखो छो के–‘भगवानना
तेमज सवारे ते भगवाननुं नाम लईने मारा पू. बा मने जगाडे छे.”–तमने आवा
बा मळ्या ते बदल तमे भाग्यशाळी छो. भारतनी बधी माताओ पोतानां बाळकोने
आवा मजाना संस्कार आपे तो केवुं सारूं!
आत्मामांथी परमात्मा केम थवाय ने तेमां केवा देव–गुरु निमित्त होय ते आपणे
जाणवानुं छे. दिल्हीमां महावीरजयंति धामधूमथी उजवाय छे ते समाचार तथा ते
दिवसनी तमारी भावना जाणी.–धन्यवाद!
आवा सरस विचारो हुं ‘आत्मधर्म’ मां वांची घणो खुशी थयो.....तमे बाळकोने
थयो छे. ने आत्मधर्ममां आटला बधा बाळकोनो उत्साह जोईने हुं पण बालविभागमां
नाम लखावुं छुं. (भाईश्री, तमे वार्ता मोकलवा जणाव्युं तो बे त्रण महिना पछी
मोकलो तो सारूं; हमणां तो बालविभागमां बहारनुं लेवानो खास अवकाश नथी.)
“हुं बालविभागमां ‘भरती’ थाउं छुं......मारुं नाम ‘आत्मधर्म’ मां भरती
होय. हमणां तमारा गामने लश्करी उथलपाथलनो अनुभव थई गयो तेथी लश्करनी
जेम तमे पण ‘भरती’ थवानी भाषा वापरी लागे छे! आत्मधर्मना बालविभागना
सभ्योमां आपनुं नाम दाखल कर्युं छे.