: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૨૩ :
વૈરાગ્યના વેગથી આત્મા તરફ વળે છે એટલે તેનામાં સમતા અને દ્રઢતા સહેજે આવી
જાય છે. જગતનો કોઈ પ્રસંગ તેના આત્માર્થને તોડી શકતો નથી.
અનિલકુમાર જૈન (નં. ૨૦પ) લખે છે કે– ‘બાલવિભાગ’ ખુલ્યા પછી હું
આત્મધર્મ ખુબ રસપૂર્વક વાંચું છું ‘દર્શનકથા’ વાંચ્યા પછી રોજ જિનમંદિરે જવાની
ભાવના થાય છે. (–બાલવિભાગના સભ્યોને કાર્ડ મોકલવાની આપની સૂચના મળી;
ત્યાર પહેલાં જ અમે તે યોજના વિચારી રાખેલ છે. કાર્ડ તૈયાર થઈ રહ્યા છે. કાર્ડ
જોઈને બધા બાળકો ખુશ–ખુશ થઈ જશે.)
પાલનપુરથી (સભ્ય નં. ૨૦૨) હર્ષિદાબેન લખે છે કે “આત્મધર્મનો
બાલવિભાગ રસપૂર્વક વાંચું છું;” મેટ્રિકમાં પાસ થઈ હવે આગળ જવાને બદલે મેં
પરમાર્થ માર્ગ આરાધવાનો નિશ્ચય કર્યો છે. મારા પૂ. પિતાજી પણ ધર્મમાં રસ લે છે ને
મને સમજાવે છે...” દર્શનકથા’ વાંચી; તે વાંચી ભગવાનના દર્શન કરી પછી બીજા કામ
કરવાનો નિશ્ચય આજથી કરું છું.”
બહેન, તમારી ભાવના માટે ધન્યવાદ! માતા–પિતા પોતાના બાળકોને ધાર્મિક
સંસ્કારોનું સીંચન કરે એવું વાતાવરણ જૈનસમાજમાં ઘર–ઘરમાં પ્રસરે એમ ઈચ્છીએ.
તમારા પ્રશ્નો તથા કાવ્ય પણ મળ્યું. કાવ્યમાં લખેલી ભાવના સારી છે; અવકાશ હશે તો
‘આત્મધર્મ’ માં ક્્યારેક લઈશું.
પ્રશ્ન:– સદ્ગુરુને ઓળખવા શું કરવું જોઈએ? (બીજાનો અભિપ્રાય માન્યા
વિના પોતે શું કરવું?)
ઉત્તર:– વીતરાગ સ્વભાવની આરાધનારૂપ જેનું જીવન હોય અને જેમના
ઉપદેશને અનુસરતાં પોતાના આત્માનું હિત થાય છે–એમ પોતાને લાગે એવા સંતને
સદ્ગુરુ તરીકે ઓળખવા. (અહીં આપણે આત્મજ્ઞાની સંતને સદ્ગુરુ ગણીને વાત કરી
છે. દેવ–ગુરુ–શાસ્ત્રમાં ગુરુ તરીકે રત્નત્રયધારી મુનિ ભગવંતોને સ્વીકારીએ છીએ.)
જ્ઞાની સંતની ખરી ઓળખાણ તેમના સાક્ષાત્ પરિચય વડે થાય છે. શ્રીમદ્ રાજચંદ્રનું
એક વચન છે કે “મુમુક્ષુનાં નેત્ર મહાત્માને ઓળખી લ્યે છે.”
વળી બીજાનો અભિપ્રાય જેઓ માને છે તેઓ પણ પોતાને તે અભિપ્રાય બેઠો
ત્યારે માને છે ને? આત્મહિતની સાચી જિજ્ઞાસા પોતામાં જાગે. એટલે આત્મહિતનો
માર્ગ દેખાડનારા ગુરુને તે ઓળખી જ લ્યે; અને આત્માનું અહિત કરનારા કુગુરુની
વાત તેને બેસે જ નહીં.