: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૨૭ :
ચિત્ત ચંચળ છે. વજ્રદંતરાજાએ કહ્યું: હે પુત્રી! તે લલિતાંગ, વજ્રજંઘ નામનો રાજકુમાર
થયો છે, આજથી ત્રીજા દિવસે તને તેનો સમાગમ થશે, અને તે જ તારો પતિ થશે.
આમ કહીને રાજા વિદાય થયો.
શ્રીમતીને એક તરફથી રાજએ ઉપરોક્ત સમાચાર આપ્યા. અને બીજી તરફથી
તેની પંડિતા સખી પણ ચિત્રપટ સંબંધી સમાચાર લઈને આવી પહોંચી તેણે કહ્યું: હે
સખી! તારું આ ચિત્રપટ અનેક લોકોએ જોયું પણ કોઈ તેના ગૂઢાર્થ સમજી ન શક્્યા;
છેવટે વજ્રજંઘકુમાર ત્યાં આવ્યા અને આ ચિત્ર જોતાં જ તેને બધું પરિચિત
લાગ્યું....પૂર્વ ભવના સ્મરણથી ક્ષણભર તે વિચારમાં પડી ગયા....તેની આંખોમાંથી
આસું ઝરવા લાગ્યા...અને તે મૂર્છિત થઈ ગયા. ત્યારબાદ અનેક ઉપાયોથી સચેત થતાં
તેણે બધી વિગત કહી, તથા પોતાનું બનાવેલું એક ચિત્રપટ પણ આપ્યું. આમ કહીને
પંડિતાએ વજ્રજંઘે આપેલું ચિત્રપટ શ્રીમતીને આપ્યું; તે ચિત્રપટ જોતાં જ, જેમ ભવ્ય
જીવો અધ્યાત્મશાસ્ત્રને જોતાં જ પ્રમુદિત થાય તેમ, શ્રીમતી પ્રમુદિત થઈ, અને તેની
આકુળતા દૂર થઈ.
એવામાં રાજા વજ્રબાહુ પોતાના પુત્ર વજ્રજંઘ સહિત ત્યાં પહોંચ્યો; ત્યારે
ચક્રવર્તીએ પોતાના બનેવી વજ્રબાહુને સન્માનપૂર્વક કહ્યું કે આજે આપ પુત્ર સહિત મારે
ઘેર પધાર્યા તેથી મારું મન અતિશય પ્રસન્ન થયું છે; આપને મારા ઉપર અસાધારણ
પ્રીતિ હોય તો મારા ઘરમાં જે કોઈ વસ્તુ આપને ઉત્તમ લાગતી હોય તે લઈ લો.
ત્યારે વજ્રબાહુએ કહ્યું: હે ચક્રેશ! આપના પ્રસાદથી મારે ત્યાં બધું જ છે; છતાં
આપનો પ્રેમભર્યો આગ્રહ છે તો એટલું માંગું છું કે આપની શ્રીમતી પુત્રી મારા પુત્ર
વજ્રજંઘને આપો. –ચક્રવર્તીએ પ્રસન્નતાપૂર્વક એ વાતનો સ્વીકાર કરતાં કહ્યું –એ બંનેને
જન્માંતરનો સ્નેહ ચાલ્યો આવે છે તેથી તેમનો વિવાહસંબંધ યોગ્ય છે.
આ રીતે ઉત્સવપૂર્વક વજ્રજંઘ અને શ્રીમતીના વિવાહ થયા, ત્યારબાદ પોતાનો
ધાર્મિક ઉત્સાહ પ્રગટ કરવા માટે વજ્રજંઘકુમાર શ્રીમતિસહિત મહાપવિત્ર જિનમંદિરે
ગયો, અને ત્યાં બિરાજમાન સુવર્ણમય પ્રતિમાઓનો અભિષેક કરીને અષ્ટદ્રવ્યથી પૂજન
કર્યું, તથા મુનિવરોનાં દર્શન કર્યા. અને પછી પુંડરીકિણી નગરીમાં પાછા આવીને
નિવાસ કર્યો. ત્યાં ઘણા કાળ સુધી ચક્રવર્તીના ભવનમાં રહ્યા બાદ વિદાય લઈને
વજ્રજંઘકુમાર શ્રીમતી સહિત પોતાના ઉત્પલખેટકનગરમાં આવ્યો. ક્રમક્રમથી તેને ૯૮
પુત્રો થયા.
એક દિવસ વજ્રજંઘના પિતાને સંસારથી વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થતાં, પોતાના પુત્ર
વજ્રજંઘનો રાજ્યાભિષેક કરીને પોતે જિનદીક્ષા અંગીકાર