: ભાદરવો : ૨૪૯૨ : આત્મધર્મ : ૨૭ :
સાંજની આ સભામાં સૌ રાહ જોઈને બેઠા હોય કે હમણાં ગુરુદેવ વિદેહની કાંઈક મધુરી
વાત કરશે! ને પછી એ વાત સાંભળતાં સૌ હર્ષિત થાય. એક કલાકમાં તો અનેક
પ્રકારની વાત નીકળે. ગામેગામના જિજ્ઞાસુઓ પોતાના ગામની ચર્ચા કરે ને પોતાનો
પ્રમોદ વ્યક્ત કરે.
સાત વાગે ને સભા ઊઠે.....ગુરુદેવ એક કલાક એકાન્તમાં બેસે; બીજી તરફ
જિનમંદિર પ્રકાશથી ઝગમગી રહ્યું હોય ને આરતિ ઉતરતી હોય. ઘી વગરની નવી
જાતની આરતી ઘણા જોઈ રહે. પછી કોઈ ભક્તિ કરે, કોઈ ચર્ચા કરે, કોઈ સામાયિક
કરે, કોઈ ચિન્તન કરે. જિનમંદિરની અગાશીમાં કે ઓસરીમાં ને સ્વાધ્યાય મંદિરના
ચોકમાં ઝાડ નીચે જ્યાં જ્યાં બેઠકો હોય ત્યાં સર્વત્ર મુમુક્ષુઓ બેઠેલા દેખાય. આઠ વાગે
રાત્રિચર્ચા (પ્રશ્નોત્તરી)ની સભા ભરાય. આખું સ્વાધ્યાય મંદિર ભાઈઓથી ભરાઈ
જાય.....ને દિવસભરમાં પ્રવચનમાં તથા શિક્ષણવર્ગમાં આવેલા સૂક્ષ્મ વિષયોનું
પુનરાવર્તન થાય, અનેકવિધ પ્રશ્નોત્તર થાય; ને તેના અનુસંધાનમાં અનેકવાર જુના–
પુરાણા વિવિધ સંસ્મરણો ગુરુદેવ સંભળાવે. એક કલાક તો ઝડપભેર ચાલ્યો જાય....ને
ચર્ચા પૂરી થાય....ચર્ચામાં શું આવ્યું તેની ચર્ચા કરતા કરતા સૌ વિખરાય. દિવસભરનો
જાહેર કાર્યક્રમ પૂરો થાય, પરંતુ જિજ્ઞાસુઓ હજી જંપે નહિ ઠેરઠેર મંડળીઓ ભેગી થઈને
૧૧ વાગ્યા સુધી તત્ત્વચર્ચા કરતા હોય. કોઈ નોંધ કરતું હોય, કોઈ વાંચતું હોય.
સવારના ચારથી શરૂ થયેલું જાગૃત વાતાવરણ ૧૧ વાગ્યા સુધી ચાલુ રહે.
શિક્ષણવર્ગ દરમિયાન વચ્ચે શ્રાવણ વદ પાંચમથી નોમ સુધી જયપુરના દોઢસો
જેટલા મુમુક્ષુઓનું શિષ્ટમંડળ ગુરુદેવને પધારવાની વિનતિ કરવા માટે બે સ્પેશ્યલ
બસદ્વારા સોનગઢ આવેલા, (સાથે મધ્યભારતના પ્રધાન શ્રી મિશ્રિલાલજી જૈન
ગંગવાલ પણ આવ્યા હતા.) આ જયપુરસંઘ આવતાં વાતાવરણ ઔર ઉત્સાહભર્યું
બની ગયું હતું. ને શેઠ શ્રી ‘પૂરનચંદજી’ ગોદીકા (–જેઓ પં. શ્રી ટોડરમલ્લજી હોલ’
વગેરેનું જયપુરમાં આયોજન કરી રહ્યા છે–) તેઓએ જયપુરના મુમુક્ષુઓની વતી
ગુરુદેવને તથા સંઘના સર્વે સાધર્મી ભાઈ–બહેનોને જયપુર પધારવાની ભાવભીની
વિનંતિ કરી હતી. જયપુરમાં પં ટોડરમલ્લજી–સ્મારકભવનનું ઉદ્ઘાટન તથા ચૈત્યાલયમાં
જિનબિંબવેદીપ્રતિષ્ઠાનું મુહૂર્ત ફાગણ સુદ બીજ (સં. ૨૦૦૩) નું છે; અને હાલના કાર્યક્રમ
પ્રમાણે પૂ. ગુરુદેવે ત્યાં માહ વદ દશમ ને રવિવારે પહોંચવાની સ્વીકૃતિ આપી છે.
જયપુરમાં દોઢસો જેટલા મુમુક્ષુઓ સોનગઢના વાતાવરણથી બહુજ પ્રસન્ન થયા
હતા.....ને ચાર દિવસ સુધી તો સોનગઢનું વાતાવરણ એક મોટા યાત્રાધામ જેવું દેખાતું
હતું. શ્રાવણ વદ સાતમે મુંબઈના ભાઈશ્રી માણેકચંદ કસ્તુરચંદ તલાટી (દાહોદવાળા)
તથા તેમના ધર્મપત્નીએ સજોડે બ્રહ્મચર્ય પ્રતિજ્ઞા લીધી હતી. તથા રાત્રે લવ–કુશવૈરાગ્યનો