પ્રવચન સમાપ્ત થાય, તરત દાનની થોડીક જાહેરાત થાય ને કોઈવાર ભજન બોલાય, કે
જાતિસ્મરણવાળી રાજુલબેનનો પરિચય અપાય. ધીરેધીરે સભા વીખરાય. ને ફરીને
જિનમંદિર દર્શકોથી ઊભરાય; પુસ્તકવિભાગ વગેરે ઓફિસો પણ આખો દિવસ ખૂબ
ચાર વર્ગો એક સાથે સાથે ચાલે, દરેક વર્ગમાં સો ઉપરાંત પ્રૌઢભાઈઓ ઉત્સાહથી ભાગ
લ્યે. સવાદશવાગે શિક્ષણવર્ગ પૂરો થાય; ને સાડાદશ વાગે ભોજનની પંક્તિ બેસે.
એકાન્તમાં સામાયિક કરતા હોય, કેટલાય વાંચતા હોય, કેટલાય શિક્ષણવર્ગમાં ચાલેલા
ઠીકઠાક કરતા હોય ને કોઈક આરામ કરતા હોય. બે વાગે ત્યાં ફરીથી સભામંડપ
ભરાવા લાગે. સૌના હાથમાં શાસ્ત્રજી હોય; પ્રવચન પહેલાં અનેકવિધ કોલાહલથી
પ્રવચનમંડપ ગૂંજતો હોય, પણ જ્યાં અઢીનો એક ટકોરો પડે ત્યાં એકદમ શાંતિ છવાઈ
જાય, ને અઢીથી સાડાત્રણ વાગ્યા સુધી એક કલાક જિનવાણીની મેઘવર્ષા
વરસે......ક્્યારેક ક્્યારેક સાથે સાથે આકાશમાંથી પણ મેઘવર્ષા થતી હોય.
આવે, જિનમંદિર ભરચક ભરાઈ જાય, ઓસરીઓ પણ ઉભરાઈ જાય; ને સીમંધરનાથ
ભગવાનની સન્મુખ ભક્તિની ધૂન જામે. પૂ. બેનશ્રીબેનજી અદ્ભુત ભક્તિરસ રેલાવે
તેમાં સૌ એકતાન થઈ જાય. કોઈવાર ભજનસાગરજી ભૈયા વગેરે નવા નવા ભક્તો પણ
ભજન બોલે ને સૌ એકતાન થઈને ડોલે...સાથે વાજા–તબલાં વગેરે વાજિંત્રોથી
જિનમંદિર ગાજી ઊઠે. સવાચાર વાગે ભક્તિ પૂરી થાય. દસેક મિનિટમાં ટપાલ વગેરે
જોવાનું કામ ઝડપથી ઊકેલીને ૪૦૦ વિદ્યાર્થીઓ પાછા શિક્ષણવર્ગમાં (જગ્યા પહેલેથી
રીઝર્વ કરી રાખી હોય–ત્યાં) ભણવા બેસી જાય. એક સાથે જુદા જુદા ચાર શિક્ષણવર્ગ
જમી કરીને જિજ્ઞાસુઓના ટોળાં છૂટાછવાયા હરવાફરવા નીકળી પડે. ગુરુદેવ પાસે
સ્વાધ્યાય મંદિરની ઓસરી પણ સેંકડો જિજ્ઞાસુઓથી ભરચક ભરાઈ જાય...ત્યાં
અનેકવિધ અવનવી વાતો ચાલે...તેમાં અવારનવાર વિદેહક્ષેત્ર વગેરેની અનેરી વાતો
પણ ગુરુદેવ થોડીથોડી સંભળાવે.