વખતે મુખ્ય–મુખ્ય શહેરોથી ત્રણસો ઉપરાંત જિજ્ઞાસુભાઈઓ આવ્યા હતા; તેમાંના ઘણા
ખરા શાસ્ત્રના અભ્યાસી તેમજ પોતાના ગામના અગ્રગણ્ય જેવા હતા. શિક્ષણવર્ગ ખૂબ
ઉત્સાહપૂર્વક ચાલ્યો. આ શિક્ષણવર્ગ દરમિયાન સોનગઢમાં ચારેકોર ધર્મમય અનેરું
વાતાવરણ પ્રસરી જાય છે. વહેલી સવારે જુઓ કે બપોરે, સાંજે જુઓ કે મોડી રાત્રે,
ઠેકઠેકાણે જિજ્ઞાસુઓની ટોળી ભેગી થઈને કંઈ ને કંઈ તત્ત્વચર્ચા કરતી જ હોય.
સવારમાં ચાર વાગે ત્યાં તો પ્રવચનમંડપ તત્ત્વચર્ચાથી ગૂંજી ઊઠે.....કોઈ સામાયિક
કરતા હોય, કોઈ સ્વાધ્યાય કરતા હોય, કોઈ ચર્ચા કરતા હોય. પાંચ વાગે ત્યાં સેંકડો
જિજ્ઞાસુઓ જિનમંદિરમાં દર્શન કરતા હોય; સાડા પાંચના ટકોરે ગુરુદેવના દર્શન કરીને,
સેંકડો જિજ્ઞાસુઓ ફરવા જાય ને સાથે સાથે એક કલાક વિવિધ ચર્ચામાં વીતે.
ભિન્નભિન્ન ગામોના સાધર્મીઓના સ્નેહભર્યા મિલનના અનેરા દ્રશ્યો નજરે પડે.
નેમપ્રભુસન્મુખ તાલબદ્ધ આલાપસહિત પૂજન ચાલતું હોય; તે પૂરું થાય ત્યાં તો નીચે
સીમંધરનાથસન્મુખ સમૂહપૂજન શરૂ થાય. કોઈ સમવસરણમાં ને કોઈ માનસ્તંભ પાસે
પૂજન કરે. બરાબર પોણા આઠ વાગે પૂજન પૂરું થાય ને તરત જ પ્રવચનમંડપમાં સભા
ખીચોખીચ ભરાઈ ગઈ હોય.......આઠમાં આઠ મિનિટની વાર હોય ત્યાં શ્રી
જિનવાણીની સમૂહસ્તુતિ શરૂ થાય, ને બરાબર આઠ વાગ્યાના ટકોરા પડતાં જ
મંગલાચરણપૂર્વક ગુરુદેવનું પ્રવચન શરૂ થાય. બધાય શ્રોતાઓ એકતાન થઈને સૂણવા
લાગે. ભૂતાર્થસ્વભાવ શું ને તેનો અનુભવ કેમ થાય? તેની ધારા એક કલાક સુધી
અવિરતપણે ગુરુદેવ વરસાવે. હિંદીભાષીને એમ લાગે કે અમારી ભાષામાં બોલે છે ને
ગુજરાતીઓને એમ લાગે કે