૨૮૦
લા ખ વા ત ની વા ત
ગુરુદેવ ગામે ગામે એક વાત ઉપદેશતા જાય છે કે ભાઈ,
મનુષ્યપણામાં આવો અવસર તને મળ્યો છે તો તેમાં આત્માનું
હિત કેમ થાય? તે સમજી લે. ધનની પ્રાપ્તિ માટે કેટલો હેરાન
થાય છે? ને કેટલો પ્રયત્ન કરે છે? તો હે ભાઈ, ચૈતન્યનું
સાચું સુખ કેમ પમાય? પોતામાં જ જે સુખ ભર્યું છે, પોતાનું
તે સુખ પોતાને કેમ અનુભવાય? તેને માટે તું ઉદ્યમ કર.
રાગથી ભિન્ન તારું ચૈતન્યતત્ત્વ શું છે તેના અનુભવ વગર
બીજું બધું નિરર્થક છે, તેમાં આત્માનું કલ્યાણ નથી. આત્માનું
કલ્યાણ કરવા માટે જીવ–અજીવની ભિન્નતાનું વાસ્તવિક
સ્વરૂપ સમજીને ભેદજ્ઞાન કર. ભાઈ, આવો મોઘોં અવસર
મળ્યો છે તો આત્માની દરકાર કરીને આત્મહિતને સાધી લે.–
ફરીફરીને સન્તોનો એ ઉપદેશ છે.
*
તંત્રી: જગજીવન બાવચંદ દોશી * સંપાદક: બ્ર. હરિલાલ જૈન
વીર સં. ૨૪૯૩ માહ (લવાજમ: ત્રણ રૂપિયા) વર્ષ ૨૪ અંક ૪