वीतरागधर्मनी प्रभावना करनारा अने अनादिना मिथ्यात्वनुं झेर उतारी नांखनारा
आ सन्तने तमे ओळखो, अने तेमनो लाभ ल्यो; अने न ओळखी शको तोपण तेनुं
बहुमान करो, अवर्णवाद तो न ज करो. चारे दिवस उत्साहपूर्वक हजारो माणसोए
प्रवचननो लाभ लीधो हतो. अने रविवार ता. २६ ना रोज जिनेन्द्रभगवानना दर्शन
करीने जयजयकारपूर्वक अमदावाद तरफ प्रस्थान कर्युं.
साथेना तीर्थप्रवासथी भक्तोने आनंद थतो हतो. आगळ जुओ तो सन्त, पाछळ
जुओ तो सन्तो, –एवा सन्तो साथेना प्रवासथी कोने आनंद न थाय? अमदावादमां
बपोरे ३ थी ४ सो जेटला मुमुक्षु भाई–बहेनो आवेला. तेमनी समक्ष विविध तत्त्वचर्चा
गुरुदेवे करी हती, तथा श्रीमद् राजचंद्रजीनी खास शैली उपर प्रकाश पाडयो हतो. सांजे
अमदावादथी प्रस्थान करीने हिंमतनगर रात रोकाया हता. फरीने महावीरादि
भगवंतोनां दर्शन कर्या, उपरना भागमां शांतिनाथ प्रभुजी समीपनुं उपशांत
वातावरण चित्तमां शांति प्रेरतुं हतुं. हजी तो पांच दिवस पहेलां ता. २० मी ए
पुष्पवृष्टि करता हेलिकोप्टरना गगनभेदी अवाजथी अने २०–२प हजार माणसोना
हर्षनादथी गाजतुं आ महावीरनगर आज केटलुं बधुं शांत देखातुं हतुं! एवा शांत
वातावरणमां रात्रे भक्ति तथा चर्चा चाली. सवारमां प्रभुजीना दर्शन करीने आबु
तरफ प्रस्थान कर्युं. वच्चे ईडर आव्युं–श्रीमद् राजचंद्रजीए ज्यां आत्मसाधना करी एवा
आ ईडरना पहाडोने जोतां तेमनुं जीवन स्मरणमां आवतुं हतुं. आ पहाडने अर्ध
प्रदक्षिणा करीने आगळ जतां पहाडी रस्ते प्रवास करीने गुजरातनी हदमांथी
राजस्थाननी हदमां प्रवेश्या, ने दस वागे आबु पहोंच्या...स्वागत पूर्वक जिनमंदिरमां
दर्शन कर्या. बपोरे टाउनहोलमां प्रवचन हतुं. तेमां, मोक्षने साधवो ते ज मानवदेहनी
विशेषता छे–ए वात समजावी हती. सांजे आबुथी प्रस्थान करीने शिरोही आव्या, ने
बीजे दिवसे सवारमां शिवगंज थई पाली गामे आव्या. गुरुदेवे जेमनी पासे
स्थानकवासी–दीक्षा लीधी हती ते हीराचंदजी महाराजनुं आ वतन हतुं तेथी ते संबंधी
स्मरणो गुरुदेव याद करता हता... हीराचंदजी महाराज गुरुदेवने घणीवार
‘जैनशासननो स्थंभ’ थवानुं कहेता; अने एमनी ए आगाही