
āje paṇ sanyamījano svādhyāy kare chhe. bār tapamān svādhyāy samān tap bījo chhe
nahi ne thashe nahi; vinayapūrvak svādhyāyamān tallīn thayelā buddhimān munine mananā
saṅkalpa–vikalpo dūr thaī javāthī chittanī ekāgratā thāy chhe, eṭale svādhyāy vaḍe
bhagavān ātmāne sharīrathī bhinna dekhatā hatā, traṇ guptinun pālan karatā hatā ne
sharīrathī nispr̥uh thaī, tenun mamatva chhoḍīne ātmāne dhyāvatā hatā. dhyānarūpī uttam
sampadānā svāmī bhagavān dhyānābhyāsarūp tapavaḍe ja kr̥utakr̥utya thaī gayā hatā; kemake
dhyān ja uttam tap chhe, bījā badhā tap to tenā parikar chhe. dhyānanī siddhine māṭe
anukuḷ evā dravya–kṣhetra–kāḷ–bhāvanun ja bhagavān sevan karatā hatā. adhyātmatattvane
jāṇanārā bhagavān adhyātmanī shuddhine māṭe girigūphā vageremān dhyān karatā hatā.
(jene hāl prayāg–tīrtha kahevāy chhe.) shuddha buddhivāḷā bhagavān dhyānanī siddhine māṭe
tyān ek vaḍavr̥ukṣha nīche moṭī shilā par birājyā; ane pūrvamukhe padmāsane besīne,
leshyānī utkr̥uṣhṭa shuddhipūrvak chittane ekāgra karīne dhyān lagāvyun.
avagāhanatva, avyābādhatva ane agurulaghutva;–siddhapadanā abhilāṣhīe siddhaprabhunā
ā āṭh guṇonun dhyān karavun joīe, tathā dravya kṣhetra kāḷ ne bhāv e chāranī
apekṣhāe paṇ temanā svarūpanun chintan karavun joīe. e rīte bāraguṇayukta, mukta,
yogīoe dhyān karavāyogya chhe. dhyānanā parivār jevī anuprekṣhāo paṇ bhagavāne
chintavī. dharmadhyānamān tatpar evā e virāgī bhagavānane gnānādinī shaktine līdhe
jarāpaṇ pramād rahyo na hato. te apramatta bhagavānane gnānādi pariṇāmomān param
vishuddhi pragaṭī ne ashubhaleshyā rañchamātra na rahī, shuklaleshyā pragaṭī. te vakhate
dedīpyamān bhagavānane mohano nāsh karavā māṭe dhyānanī evī shakti sphūrāyamān thaī–
jāṇe ke moṭī vījaḷī jhabakī! bhayarahit bhagavāne saṅkalpa–vikalpa dūr karīne,
mohashatrunī senāno nāsh karavā māṭe potānā