तेमने रीझववा प्रयत्न कर्यो.....पण मेघरथराजा तो न डग्या ते न ज डग्या. पोताना
आत्मचिंतनथी जरापण चलित न थया. छेवटे देवीओए तेमने डगाववा ने भयभीत
करवा माटे अनेक प्रकारना तीरस्कार भरेलां भयंकर वचनो कह्या ने कायरने भय
उपसर्गो कर्या.....
कहेला शुद्धात्मस्वरूपने ज तेओ भावी रह्या हता...आवी भावनामां तत्पर धर्मात्माने
बहारना उपद्रवो शुं करी शके? अत्यंत धीर अने वीर एवा ते महाराजा मेघरथे
मेरूपर्वत समान अत्यंत निश्चल रहीने, ते देवीओ द्वारा करायेला तीव्र घोर ने रौद्र
उपसर्गोने जीती लीधा.....जेम वीजळीना कडाका पण मेरुने हलावी शकता नथी तेम ते
देवीओ रागचेष्टा वडे पण मेघरथराजाना मनरूपी मेरूपर्वतने डगावी न शकी.....सिंह
बधो परिश्रम व्यर्थ गयो. अंते बंने देवीओने खातरी थई के आ मेघरथराजानी जे
प्रशंसा ईन्द्रे करी हती ते यथार्थ छे. तेमनुं मन निश्चल छे, आत्मभावनामां तेओ
अडोल छे, अने तेमनुं शील–ब्रह्मचर्य देवीओथी पण डगी शके तेवुं नथी.–आम तेमना
गुणो देखीने बंने देवीओ अत्यंत प्रसन्न थई, अने बहुमानपूर्वक तेमनुं वंदनपूजन
करीने पोताना देवलोकमां चाली गई. रात्रि व्यतीत थतां महाराजा मेघरथे निर्विघ्नपणे
पोतानो कायोत्सर्ग पूर्ण कर्यो.
जेमनुं मन डगतुं नथी...जेमनुं ज्ञान अने शील अति
प्रशंसनीय छे...आत्मचिंतनमां जेओ सदा तत्पर छे.
पोताना भाई द्रढरथ तेमज बीजा सात हजार राजाओ सहित जिनदीक्षा अंगीकार
करी.....दर्शनविशुद्धिआदि सोळ उत्तम भावनाओ वडे तीर्थंकर–नामकर्म बांध्युं.....ने
शांतिदातार श्रीशांतिनाथजिनेन्द्रने नमस्कार हो.