: કારતક : ૨૪૯૪ આત્મધર્મ : ૩૯ :
આ અનાદિ અનંત સંસારમાં અનંતઅનંત જીવો તારા આશ્રય વિના અનંત અનંત
દુઃખને અનુભવે છે.
(૭૧) અનાદિથી જે જ્ઞાન ભવહેતુ થતું હતું તે જ્ઞાનને એક સમયમાત્રમાં જાત્યંતર કરી જેણે
ભવનિવૃત્તિરૂપ કર્યું તે કલ્યાણમૂર્તિ સમ્યગ્દર્શનને નમસ્કાર (૮૩૯)
(૭૨) ધર્મ એ વસ્તુ બહુ ગુપ્ત રહી છે, તે બાહ્ય સંશોધનથી મળવાની નથી. અપૂર્વ
અંર્તસંશોધનથી તે પ્રાપ્ત થાય છે. તે અંર્તસંશોધન કોઈક મહાભાગ્ય સદ્ગુરુઅનુગ્રહે
પામે છે. (૪૭)
(૭૩) નિર્ગ્રંથ ભગવાને પ્રરૂપેલા પવિત્ર ધર્મને માટે જે જે ઉપમા આપીએ તે ન્યૂન જ છે,
આત્મા અનંતકાળથી રખડયો તે માત્ર એના નિરૂપમ ધર્મના અભાવે. (પ૨)
(૭૪) પ્રાણીમાત્રનો રક્ષક, બંધવ અને હિતકારી એવો કોઈ ઉપાય હોય તો તે વીતરાગનો ધર્મ
જ છે. (૯૦૩)
(૭પ) પરમાત્માને ધ્યાવવાથી પરમાત્મા થવાય છે. (૬૨)
(૭૬) જ્ઞાનીની આજ્ઞાનો આરાધક અંતર્મુહૂર્તમાં પણ કેવળજ્ઞાન પામે. (૨૦૦)
(૭૭) જેને આત્મસ્વરૂપ પ્રાપ્ત છે, તે પુરુષ વિના બીજો કોઈ તે આત્મસ્વરૂપ યથાર્થ કહેવા
યોગ્ય નથી; અને તે પુરુષથી આત્મા જાણ્યા વિના બીજો કોઈ કલ્યાણનો ઉપાય નથી.
(૪૪૯)
(૭૮) પોતાની મેળે અનાદિથી ભ્રાંત એવા જીવને સદ્ગુરુના યોગ વિના નિજસ્વરૂપનું ભાન
થવું અશક્્ય છે, એમાં સંશય કેમ હોય? (પ૭પ)
(૭૯) ‘અપૂર્વ’ પોતાથી પોતાને પ્રાપ્ત થવું દુર્લભ છે. જેનાથી પ્રાપ્ત થાય છે તેનું સ્વરૂપ
ઓળખાવું દુર્લભ છે, અને જીવને ભૂલવણી પણ એ જ છે. (૮પ)
(૮૦) સ્વરૂપ સહજમાં છે. જ્ઞાનીના ચરણસેવન વિના અનંતકાળ સુધી પણ પ્રાપ્ત ન થાય એવું
વિકટ પણ છે. (૩૧પ)
(૮૧) જે વિદ્યાથી ઉપશમગુણ પ્રગટ્યો નહીં, વિવેક આવ્યો નહીં, કે સમાધિ થઈ નહીં, તે
વિદ્યાને વિષે રૂડા જીવે આગ્રહ કરવા યોગ્ય નથી.
(૮૨) ઉદય આવેલાં કર્મોને ભોગવતાં નવાં કર્મ ન બંધાય, તે માટે આત્માને સચેત રાખવો એ
સત્પુરુષોનો મહાન બોધ છે.
(૮૩) મહાપુરુષનો નિરંતર અથવા વિશેષ સમાગમ, વીતરાગશ્રુત ચિંતવના, અને
ગુણજિજ્ઞાસા, એ દર્શનમોહનો અનુભાગ ઘટવાના મુખ્ય હેતુ છે; તેનાથી સ્વરૂપદ્રષ્ટિ
સહજમાં પરિણમે છે. (૮૬૦)