તે જ્ઞાન આત્માને અનુભવે છે. તે અનુભવમાં આનંદની ધારા વહે છે.
નથી તેમ શરીરાદિ જડમાં આત્મા નથી; જેમ રેતીમાં પાણી નથી તેમ રાગાદિમાં
આત્માની ચેતના નથી. કોઈ મૃગજળમાં પાણી માનીને તેનાથી તરસ છીપાવવા માંગે,
પણ તેનાથી કાંઈ તેની તરસ છીપે નહિ, ઊલ્ટો દુઃખી થાય, તેમ રાગાદિમાંથી કે
સામગ્રીમાંથી સુખ લેવા માંગે, તેનાથી આકુળતાની તૃષ્ણા મટાડવા માંગે, પણ તેનાથી
કદી સુખ મળે નહિ ને તૃષ્ણા મટે નહિ, ઊલ્ટો તે જીવ મિથ્યાભ્રમણાથી મહા દુઃખી થાય.
માટે કહે છે કે–
એના સિવાય બીજાનો આદર કદી કરીશ નહીં.
અરે, ચેતનહંસ તું
બદલે આ દેહપીંજરામાં તેં તારો
જડ પીંજરામાં પૂરાવું કેમ ગમ્યું?
જ્ઞાનપાંખ લગાવીને અનુભવના
આકાશમાં ઊડ....અને પહોંચી જા તારા
સિદ્ધાલયમાં!