Atmadharma magazine - Ank 296
(Year 25 - Vir Nirvana Samvat 2494, A.D. 1968)
(Devanagari transliteration).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 30 of 45

background image
जेठ : २४९४ : आत्मधर्म : २७ :
ि : सुशीलाबेन सी. जैन :
प्री.युनी. आर्टस, भुज
(बालविभागना स्वर्गस्थ सभ्य रीटाबेननी आ बहेन पण बालविभागमां
उत्साहथी भाग लई रहेल छे. तेमनो निबंध अहीं आपेल छे. आ उपरांत तेमणे धार्मिक–
कक्के पण लखी मोकल्यो छे. पहेली कक्षाना पांचलेखोमां आ लेखने स्थान मळ्‌युं छे; – जेमां
कोलेजजीवन वखते पण बालविभाग प्रत्ये तेमने केटलो उत्साह छे ते तेमणे व्यक्त करेल छे.
स.नं.१प०१)
सीनेसृष्टिना युगमां राची रहेला बाळको पर धर्मनी असर करवी ए एक जादु
जेवुं गणाय. आ कळीयुगमां सीनेसृष्टिना एकटरो जेमना आदर्शो छे अने सीनेमाना
गायनो जेमनी गीता छे एवा बाळकोना जीवनमां एकटरोने बदले तीर्थंकरोनां
जीवननो आदर्श मूर्तिमंत करवो, ने सीनेगीतोने बदले वीतरागवाणीनुं गुंजन कराववुं
–ए अत्यंत जरूरी छे. पांच वर्षना कूमळा बाळकोय ज्यां जुओ त्यां फील्मी गीत गाता
देखाय छे, तेने तेम समजाववुं के तुं जीव छो...ने शरीर तुं नथी. –ए कार्य केटलुं मुश्केल
छे! दरेक माता ईच्छे के मारा बाळक महावीर जेवा के सीताजी वगेरे जेवा बने; पण
आजे दुनियाना वातावरणमां धार्मिक भावना तो जाणे कचडाई गई छे. छतां आपणा
आत्मधर्मना बालविभाग द्वारा हजारो बाळकोना जीवनमां परिवर्तन थई रह्युं छे...ने
तेमना माबाप पण जे देखीने प्रसन्न थाय एवा उत्तम संस्कारो रेडाई रह्या छे. केटलाय
बाळकोए नियमित जिनेन्द्रदेवना दर्शन शरू कर्या, तत्त्वज्ञानना अभ्यासमां रस लेवा
मांड्यो, रात्रिभोजन बंध कर्युं, कंदमूळ छोडी दीधा ने सीनेमा जोवानुं पण बंध कर्युं.
बाळकोना जीवनमां आ एक जादुई असर गणाय.
थोडा ज समयथी शरू थयेला बालविभागे अद्भुत प्रगति करी अने बाळकोनी
उन्नतिमां महत्वनो फाळो आप्यो. बालविभाग खूब संस्कारी छे. ते मात्र बाळकोनो
नहि पण माता–पितानोय अत्यंत प्रिय बनी गयो छे. हजारो माता–पिता
बालविभागद्वारा पोताना बाळकोने धार्मिक वृत्तिनुं सींचन करे छे, अने आनंद पामे
छे. हजारो बाळकोना माता–पिताए बालविभाग उपर आशीष वरसाव्या छे.
अमारा जेवा कोलेजियनोने पण बालविभागे धार्मिक प्रसादी आपी छे. दर
महिने छठ्ठी तारीखथी आठमी तारीख सुधी, बालविभाग वांचवा माटे तडपता हैये
बारणा पासे पोस्टमेननी प्रतीक्षा करीए छीए. पोस्टमेन आवीने ‘आत्मधर्म’
आपी जाय त्यारे खूब आनंद थाय छे....हजी ते हाथमां लउं त्यां तो मारी नानी बेन
अने नानो