: ३० : आत्मधर्म : कारतक : २४९प
सिद्धनो साधर्मी
* भले सिद्ध मोटा, ने हुं नानो,–पण छीए तो अमे बंने साधर्मी.
* जेवा सिद्ध ज्ञानमय छे, तेवो हुं ज्ञानमय छुं.
* जेवा शुद्ध आत्माने सिद्ध जाणे छे, तेवा शुद्धात्माने हुं पण जाणुं छुं.
* आम सिद्ध साथे समानतारूप साधर्मीपणुं छे.
* अहा, जुओ तो खरा साधकदशा! जाणे पोते अनंतसिद्धोनी सभामां ज बेठो
छे!
* श्रुतज्ञाने जाणेलो आत्मा नानो, ने केवळज्ञाने जाणेलो आत्मा मोटो – एम
नथी.
* जेवा आत्माने केवळीभगवान केवळज्ञानथी जाणे छे, श्रुतज्ञानी श्रुतज्ञानथी
पण तेवा ज आत्माने जाणे छे. – एमां कांई फेर नथी.
* श्रुतज्ञान नानुं छे माटे ते नाना आत्माने जाणे, ने केवळज्ञान मोटुं छे माटे ते
मोटा आत्माने जाणे, – एवो तो कांई फरक नथी.
* तेथी श्रुतज्ञानवडे केवळीनी जेम ज शुद्धात्माने जाणता थका ज्ञानी संतुष्ट
छे...प्रयोजनभूत, प्राप्त करवा योग्य जे शुद्धात्मतत्त्व छे ते तो श्रुतज्ञानवडे पण जाणी ज
लीधुं छे, जेवुं केवळीए जाण्युं तेवुं ज पोते जाणी लीधुं छे,–पछी बीजुं जाणवानी
आकुळता क््यां रही? जाणेला शुद्धात्मामां ज ठरवानुं रह्युं.
* सिद्ध अने अरिहंतोए केवळज्ञानरूप मोटा ज्ञानवडे शुद्धआत्माने जाण्यो, ने
अमे साधकदशाना नाना ज्ञानवडे ते शुद्धात्माने जाण्यो, पण शुद्धात्मामां कांई फेर नथी,
शुद्धात्मा तो बंनेनो सरखो छे. केवळज्ञानवडे जे शुद्धात्मा जणायो ते मोटो ने
श्रुतज्ञानवडे जे शुद्धात्मा जणायो ते नानो–एवो तो कोई फेर नथी. जेवो भगवाने
जाण्यो तेवो ज शुद्धात्मा अमे जाणी लीधो छे–माटे साधक कहे छे के अमे सिद्धना साधर्मी
छीए. (प्र्रव. गाथा ३४ना प्र्रवचनमांथी)