: માગશર : ૨૪૯પ આત્મધર્મ : ૨૧ :
ધન્ય તે મારગ.......ને ધન્ય ધ્યેય
ત્યારે કહેવાય કે જ્યારે અરિહંત જેવો પોતાનો શુદ્ધઆત્મા અનુભવમાં લ્યે. તેમ અહીં
કહે છે કે અહો, જે આ શુદ્ધોપયોગરૂપ મોક્ષમાર્ગ છે તે જ સર્વે તીર્થંકરભગવંતોએ સેવેલો
ને ઉપદેશેલો માર્ગ છે, અને અમે પણ શુદ્ધોપયોગ પ્રગટ કરીને તીર્થંકરોના તે જ માર્ગે
જઈ રહ્યા છીએ. તીર્થંકરોનો અને અમારો એક જ માર્ગ છે; મોક્ષના બે માર્ગ નથી.
સાધકદશાનો કાળ અસંખ્ય સમયનો જ હોય; અત્યાર સુધીનો અનંતકાળ વીત્યો
તેમાં અનંતા જીવો સાધક થઈને મોક્ષ પામ્યા. તેમાં અનંતાજીવો તીર્થંકર પણ થયા. એ
બધાય જીવો કઈ રીતે મોક્ષ પામ્યા? ને કેવો ઉપદેશ આપ્યો? તો કહે છે કે અરિહંતો
જેવા પોતાના શુદ્ધાત્માની ઓળખાણવડે પ્રથમ સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ કરીને, અને પછી
શુદ્ધોપયોગવડે તેમાં લીનતા વડે રાગદ્વેષનો ક્ષય કરીને, સર્વે અરિહંતોએ મુક્તિ પ્રાપ્ત
કરી, અને દિવ્યધ્વનિવડે સમવસરણમાં શ્રોતાજનોને પણ બધાય તીર્થંકરોએ એ જ
ઉપદેશ આપ્યો. અહો, આવો ઉત્તમ માર્ગ ભગવંતોએ બતાવ્યો. તેમને નમસ્કાર હો.
જુઓ, અનંતા તીર્થંકરોએ શું કર્યું ને શું કહ્યું–તે વાત આચાર્યભગવાને અહીં
પ્રસિદ્ધ કરી.