: માગશર : ૨૪૯પ આત્મધર્મ : ૪૧ :
વીતરાગી વાત
‘પુણ્ય પણ દુઃખનું સાધન છે’
–આવી વાત વીતરાગ સિવાય
બીજું કોણ કહી શકે? અને
વીતરાગમાર્ગને અનુસરનાર સિવાય કોણ
એને ઝીલી શકે?
પ્રવચનસાર ગા. ૭૬ માં
આચાર્યદેવે એ વાત સમજાવીને, પુણ્ય–
પાપથી પાર એવું અતીન્દ્રિય સુખ બતાવ્યું
છે. ભાઈ! પુણ્યના ફળ બાહ્યવિષયો છે, તે
પુણ્યફળ તરફ લક્ષ જતાં તો તને આકુળતા
અને દુઃખ જ થાય છે. તોપછી એવા
પુણ્યને સુખનું સાધન કોણ કહે? એ તો
દુઃખનું સાધન છે.
ડર નહિ,–એ પુણ્યથી પાર એવું
પરમ અતીન્દ્રિય ચૈતન્યસુખ તારામાં ભર્યું
છે તેને શુદ્ધોપયોગવડે અનુભવમાં લે.
પુણ્ય વગરનું કોઈ પરમ અચિંત્યસુખ તને
તારામાં અનુભવાશે.
ઓળખી કાઢો
નીચે બબ્બે વ્યક્તિનાં નામ આપ્યાં
છે, તેઓ એકબીજાનાં શું સગા થાય તે
તમારે ઓળખી કાઢવાનું છે:–
(૧) અભયકુમાર અને વારિષેણ મુનિ
(૨)ઋષભદેવભગવાન અને મરિચીકુમાર
(મહાવીરનો જીવ)
(૩) ચેલણારાણી અને ચંદનાસતી
(૪) ત્રિશલામાતા અને ચંદનબાળા
(પ) શ્રીકૃષ્ણ અને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
(૬) નેમનાથ અને સત્યભામા
(૭) બાહુબલી અને બ્રાહ્મી–સુંદરી
(૮)ગૌતમગણધર અને ઈન્દ્રભૂતિ ગણધર
(૯)ગૌતમગણધર અને અગ્નિભૂતિ ગણધર
(૧૦) શાંતિનાથભગવાન અને
ચક્રાયુધગણધર
આ મરણ ચાલ્યું આવે નજીક!
ભલે આવે, હું તો અમરપણારૂપી તલવાર લઈને બેઠો છું,
પછી મરણની બીક શી? હું તો અમર છું–પછી
મરણ કોને મારશે? મરણ મને નહિ મારે, પણ
હું મરણને એવું મારીશ કે ફરી મારી પાસે આવે નહિ.
અમરને મરણની બીક શી?