પ્રવચનો, ભક્તિ વગેરેમાં ભાગ લે છે; એમ આખો દિવસ ધાર્મિક પ્રવૃત્તિમાં ગાળે છે.
રસ્તે રાજકોટ જવા માટે વિહાર કર્યો છે. અમૃત વરસતા મહામેઘની જેમ રસ્તામાં
આવતા દરેક ગામમાં પરમાર્થ–અમૃતનો ધોધમાર વરસાદ વરસાવતા જાય છે અને
અનેક તૃષાવંત જીવોની તૃષા છિપાવતા જાય છે. હજારો ભાગ્યવંત જીવો–જૈનો ને
જૈનતરો–એ અમૃત વર્ષાને ઝીલી સંતુષ્ટ થાય છે. જૈનેતરો પણ ગુરુદેવનો આધ્યાત્મિક
ઉપદેશ સાંભળી દિંગ થઈ જાય છે. જૈનદર્શનમાં માત્ર બાહ્ય ક્રિયાનું જ પ્રતિપાદન નથી
પણ તેમાં સૂક્ષ્મ તત્ત્વજ્ઞાન ભરપૂર ભરેલું છે એમ સમજાતાં તેમને જૈનદર્શન પ્રત્યે
બહુમાન પ્રગટે છે. ગામોગામ બાળકો, યુવાનો ને વૃદ્ધોમાં જૈનો ને જૈનેતરોમાં
મહારાજશ્રી આત્મવિચારનાં પ્રબળ આંદોલનો ફેલાવતા જાય છે અને ‘આ મોંઘા
મનુષ્યભવમાં જો જીવે દેહ, વાણી અને મનથી પર એવા પરમ તત્ત્વનું ભાન ન કર્યું,
તેની રુચિ પણ ન કરી, તો આ મનુષ્યભવ નિષ્ફળ છે’ એમ દાંડી પીટીને જાહેર કરતા
જાય છે.
જીવોની તૃષા છિપાવી શકે એવી અદ્ભુત શક્તિ તેમનામાં દેખાય છે.
અને તે તે પ્રસંગે તેઓશ્રીએ સ્વાનુભવગર્ભિત આધ્યાત્મિક પ્રચવનો દ્વારા સમસ્ત
જૈન જગતને ઢંઢોળી જિનેન્દ્રપ્રણીત અધ્યાત્મમાર્ગ પ્રત્યે જાગૃત કર્યું છે. તથા દિગંબર
જૈન માર્ગની સ્વાનુભવપ્રધાનતા જૈન જગતમાં ગાજતી કરી છે. આ રીતે ભારતવર્ષના
અનેક અધ્યાત્મપિપાસુ જીવોની પિપાસા પૂજ્ય ગુરુદેવે છિપાવી તેમને નવજીવન
અર્પ્યું છે.)