આવા ભગવાન આત્માનું અનાદિકાળથી અજ્ઞાનને લીધે જે વિસ્મરણ થયું છે. તે
અમંગળ છે, –દુઃખ છે, અને સત્સમાગમે શ્રવણ કરીને આવા આત્માનું સ્મરણ કરવું,
ઓળખાણ કરવી, મહિમા કરવો તે મંગળ છે, ને આવું મંગળ તે મોક્ષનું કારણ છે.
અનુસરણ કરવાનો) ઉપદેશ આપ્યો. પ્રભો! બહારની બીજી વાતો (રાગની વાતો) તો
તેં અનંતવાર સાંભળી. તે તો તને સહેલી લાગે છે, પણ રાગ વગરનો શુદ્ધ જ્ઞાનાનંદ
આત્મા પોતે શું ચીજ છે તે કદી તેં જ્ઞાની પાસેથી યથાર્થ સાંભળ્યું નથી, સમજણમાં લીધું
નથી. તેથી તને અઘરું લાગે તોપણ તે સમજ્યે જ છૂટકો છે. બાપુ! આવા અવતારમાં
તો આ સમજવા જેવું છે. એક ક્ષણમાં દેહ છૂટી જતો નજરે દેખાય છે. મનુષ્યપણું
પામીને જો તેં આત્માની સંભાળ ન કરી તો તેં શું કર્યું? તું બાહ્ય વિષયોનો અર્થી થયો,
ધનનો, રાગનો કે પુણ્યનો અર્થી થયો, પણ આત્માનો અર્થી ન થયો તો તારા
જન્મમરણનો આરો આવે તેમ નથી.
કહ્યા હતા કે અનાદિથી પરિણમતો આત્મા તો સંસારમાં મુસાફર જેવો છે, તેને આ બધા
સંયોગો આવે છે તે તો છાયા જેવા છે, તે કાંઈ તેનું સ્વરૂપ નથી. સંયોગથી જુદો ને જુદો
અનાદિથી ધ્રુવ રહેલો આત્મા, તેનો ખરો વેપાર જ્ઞાન છે, એવા આત્માને ધુ્રવ ચિદાનંદ
સ્વરૂપે ઓળખવો તે અપૂર્વ કલ્યાણ છે, ને તે કરવા જેવું છે. સંયોગો છાયા જેવા છે,
તેનો આત્મા જાણનારા છે; પોતાના સ્વભાવને તેમજ પરને જાણે એવો સ્વ–પરપ્રકાશક
આત્મા છે. આત્માનો ચૈતન્યવેપાર સંયોગથી ને રાગથી ભિન્ન છે. પાલેજમાં ગુરુદેવ
ચાર દિવસ રહ્યા, ને આનંદપૂર્વક અનેકવિધ ચર્ચાઓ કરી. આ પ્રસંગે ઘાટકોપરની
ભજન મંડળી પણ આવેલ ને વિવિધ ભક્તિ કરાવેલ હતી. ‘શ્રુતધામ’ અંકલેશ્વર તેમજ
‘શીતલધામ’ સજોદ એ બંને પણ પાલેજથી નજીક પચીસેક માઈલ પર છે. અંકલેશ્વર
પધારનારા અને સત્ શ્રુતની જ્યોતને પ્રકાશીત રાખનારા પરમ સંત ભૂતબલિ
મુનિરાજ (જેમણે અંકલેશ્વરમાં ષટ્ખંડાગમની રચના પૂર્ણ કરી અને શ્રુતનો ભવ્ય
ઉત્સવ ઉજવાયો) –તે મુનિરાજે અંકલેશ્વર જતાં આવતાં આ પાલેજપુરીને પણ