દિગંબર જૈનસમાજના આ ભવ્ય પ્રતિષ્ઠા મહોત્સવમાં મુંબઈના શ્વેતાંબર જૈનસમાજે
અત્યંત મધ્યતાથી, માત્ર મધ્યસ્થતાથી નહિ પણ પ્રેમભાવથી બને તેટલો સહકાર
આપીને આખા જૈનસમાજનું ગૌરવ વધાર્યું છે. જરાય વિખવાદનું નામ નિશાન પરસ્પર
ક્્યાંય બન્યું નથી. મુંબઈ માટે, ને આખા ભારતના જૈનસમાજ માટે આ શોભાની વાત
છે, તેનાથી જૈનસમાજનું ગૌરવ વધ્યું છે. ને ભગવાન જિનેન્દ્રદેવને સૌ પ્રાર્થના કરીએ કે
ભારતભરમાં આ પ્રકારે પરસ્પર મિત્રતાનું વાતાવરણ ફેલાય ને જૈનશાસનનો ઝંડો
ઉન્નત ગગનને શોભાવે.
હજારો શ્રોતાઓ એના શ્રવણમાં મશગુલ હતા; ત્રણને માથે ચાલીસ મિનિટ થઈ હતી;
ત્યાં પ્રવચન સાંભળતાં–સાંભળતાં ગોંડલના કેશુભાઈ પટેલનું માથું એકાએક ઢળી ગયું.
કોઈને એમ કે ગરમી લાગવાથી આમ થયું હશે એટલે હવા નાંખી; પણ એનું તો
પ્રાણપંખેરું જ ઊડી ગયું હતું. પટેલ કણબી હોવા છતાં જૈનધર્મનો તેમને સારો રસ હતો,
તેમણે ગુરુદેવ સાથેના યાત્રાસંઘમાં તીર્થયાત્રા પણ કરી હતી. ગોંડલ–જિનમંદિરના
કાર્યોમાં તેઓ ઉત્સાહથી ભાગ લેતા હતા. ચૈત્ર સુદ તેરસના પ્રસંગે રાજકોટ ખાસ લાભ
લેવા આવેલા, ત્યા પ્રવચન સાંભળતાં સાંભળતાં જ સ્વર્ગવાસ પામી ગયા! રે અનિત્ય
સંસાર! એને છોડીને ધુ્રવપદ સાધવા જેવું છે. સ્વર્ગસ્થ આત્મા તત્ત્વસંસ્કારમાં આગળ
વધીને આત્મહિત પામે–એમ ઈચ્છીએ છીએ.
દેવગુરુશરણે તેઓ આત્મહિત પામે.