Atmadharma magazine - Ank 310 (Original language). Page: 3.

વાર્ષિક વીર સં. ૨૪૯૫
લવાજમ શ્રાવણ
ચાર રૂપિયા

• વર્ષ ૨૬ : અંક ૧૦ •

હમ તો કબહૂં ન નિજ ઘર આયે

हम तो कबहूँ न निज घर आये ।। टेक ।।

पर घर फिरत बहुत दिन बीते, नाम अनेक घराये ।। हम०।।

परपद–निजपद मान मगन ह्व परपरिणति लिपटाये ।।

शुद्ध शुद्ध सुखकन्द मनोहर, चेतन भाव न भाये ।। हम०।।

नर पशु देव नरक निज जान्यो, परजय बुद्धि लहाये ।।

अमल अखण्ड अतुल अविनाशी, आतमगुन नहिं गाये ।। हम०।।

यह बहभूल भई हमरी, फिर कहाकाज पछिताये ।।

‘दौल तजो अजहूं विषयनको, सत्गुरुवचन सुहाये ।। हम०।।

નિજઘર એટલે આનંદમય ચૈતન્યધામ તેના અનુભવની ભાવના વ્યક્ત

કરતાં કવિ કહે છે કે અરે, અમારા આ નિજઘરમાં અમે કદી ન આવ્યા.
ભવભ્રમણરૂપ ઘરમાં ભમતાં ભમતાં ઘણાં દિવસો વીત્યા ને ઘણાં નામ
ધારણ કર્યા; પરપદને જ નિજપદ સમજીને તેમાં મગ્ન થઈ રહ્યો ને
પરપરિણતિમાં ફસાયો, પરંતુ શુદ્ધ–બુદ્ધ–સુખકંદ ને મનોહર એવા
ચૈતનભાવની ભાવના કદી ન ભાવી.
નર–પશુ–દેવ–નરક એમ ચારગતિરૂપે જ આત્માને માનીને પર્યાયબુદ્ધિ
થઈ ગયો; પણ અમલ–અખંડ–અતુલ ને અવિનાશી એવા આત્માના ગુણ
ન ગાયા, તેની ઓળખાણ ન કરી. આ અમારી મોટી ભૂલ થઈ ગઈ; પણ
(કવિ કહે છે કે) હવે પસ્તાવાથી શું? હવે તો સદ્ગુરુના વચનનો પ્રેમ
કરીને હે દૌલત! તમે આજે જ વિષયોને છોડો અને આનંદમય ચેતનધામ
એવા નિજઘરમાં આવીને રહો.

< Previous Page Next Page >