: १० : आत्मधर्म : आसो : २४९प
हे सत्पुरुषो! तमे प्रसन्न थाओ....आनंदित थाओ. भेदज्ञान यतांवेंत आनंदसहित
आत्मानो अनुभव थाय छे. आवो अनुभव ते मोक्षनुं कारण छे.
• हे जीव! प्रज्ञाछीणीवडे एकवार रागने मारी नांख ने ज्ञानने जीवतुं कर. राग साथे
एकताबुद्धिथी तारुं भावमरण थाय छे, ते भावमरणथी बचवा माटे रागने मारी
नांख एटले के तेने आत्माथी जुदो करी नांख; राग साथे एकता करनारो जे
मिथ्यात्वरूपी योद्धो, तेने भेदज्ञानरूपी बाण वडे मारी नांख ने उपयोगस्वरूप
आत्माने जीवतो कर, –श्रद्धामां ले, अनुभवमां ले.
• ध्रुव चिदानंदस्वभाव तरफ वळेलुं धारावाहीज्ञान शुद्धआत्माने अनुभवतुं थकुं
निजस्वरूपमां विश्राम करे छे. आत्म–आराम एटले आत्मानो बाग, आत्माना
आनंदनो बगीचो, तेमां लीन थईने ज्ञान शुद्धआत्माने अनुभवे छे. –आवा
अनुभवनुं नाम संवर छे; तेमां रागादिनो अभाव छे, कर्मनो अभाव छे.
• आराम कहो के आनंद कहो, ते आत्माना अनुभवमां प्रगट थाय छे. शुभाशुभ
परभावो ते तो थाक छे, दुःख छे, तेमां जीवने आराम नथी, शांति नथी. रागथी
पार एवुं जे चैतन्यस्वरूप तेमां निश्चल रहेनारुं धारावाही ज्ञान, ते ज आत्म–
आराममां केलि करनारुं छे; तेमां ज शांति ने आनंद छे.
•अतीन्द्रिय चैतन्यनो स्पर्श करतां एटले के अनुभव करतां रागादि विभावो रोकाई
जाय छे; एटले पर–परिणति दूर थईने शुद्ध ज्ञानपरिणति प्रगटे छे; ते स्वसन्मुख
परिणति शुद्धआत्माने ज प्राप्त करे छे, रागनो अंश पण तेमां नथी.
• भाई, आवा आत्मानो अनुभव करवानो आ मोको छे, अवसर छे; माटे तुं
विभावथी विमुख थईने स्वभावनी सन्मुख था; धारावाही भेदज्ञाननो उद्यम कर.
• जेम शाश्वती गंगानदीनो प्रवाह अच्छिन्नधाराए सदाय चाल्या करे छे तेम
भेदज्ञानरूपी पवित्र गंगा नदीनो जे प्रवाह चैतन्यना पहाडमांथी नीकळ्यो ते
अच्छिन्नधाराए केवळज्ञानसमुद्रमां जईने भळशे. –आवुं धारावाही भेदज्ञान
प्रगट करवुं ते अपूर्व छे, ते ज करवा जेवुं छे. आवी भेदज्ञानधारा जीवने आनंद
पमाडनारी छे.
• एकला शुद्धात्माने स्वज्ञेयपणे पकडीने निर्विकल्प उपयोग धारावाहीपणे टकी रहे तो
अंतर्मुहूर्तना अल्पकाळमां केवळज्ञान पामी जाय. अने नीचली दशामां साधकने