Atmadharma magazine - Ank 320
(Year 27 - Vir Nirvana Samvat 2496, A.D. 1970).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 23 of 52

background image
: જેઠ : ૨૪૯૬ આત્મધર્મ : ૨૧ :
સમુદ્રમાંથી પાર ઉતારી મોક્ષરૂપી તારા આત્માના નગરમાં લઈ જઈ રહ્યા છે. તારા
‘આત્મા’ માં કેટલો અગાધ વૈભવ ભર્યો છે–એ તું જાણતો નથી.
હે મોક્ષાર્થી! તારો આત્મા પોતાનો ઉદ્ધાર કરી સ્વયં પરમાત્મા થઈ શકે તેટલી
શક્તિવાળો છે. પણ તું સમ્યગ્દર્શનનો રાહ બરોબર સમજ્યો નથી–જેનું કારણ તારૂં
મોહ–રાગનું બંધન છે. અરે અજ્ઞાની! એ તું કેમ ભૂલે છે કે–આ શરીર પણ ભસ્મ થઈ
જવાનું છે! મફતનો આત્માને ભૂલીને એની કેમ ચિંતા કરે છે? તું પરમાં સુખ માનીને
અસંતોષની આગમાં બળી રહ્યો છે. આ અમૂલ્ય મનુષ્ય–અવતારમાં ખરો લાભ લેવો
હોય તો દેહથી ભિન્ન તારા આત્માને ઓળખ અને જૈનધર્મરૂપી આમ્રવૃક્ષના સમ્યગ્દર્શન–
જ્ઞાન–ચારિત્ર–મોક્ષ એવા ઉત્તમ ફળનો સ્વાદ લે. (આ નિબંધને ૬પ માર્ક મળ્‌યા છે.)
આ નિબંધ છપાતો હતો ત્યાં, છેલ્લા આત્મધર્મના વાંચનથી જાગેલી ઉર્મિઓ
વ્યક્ત કરતો એક નિબંધ મુકેશભાઈના હાથનો લખેલો અચાનક તેમના કુટુંબીજનોને
હાથમાં આવ્યો; તેમાંથી કેટલાક ઉર્મિભર્યાં વાક્યો અહીં આપીએ છીએ–
હે જીવ! તું સુખ મેળવવા આમથી તેમ દોડે છે, જેમ પાણીની માછલી જમીન પર
તરફડે તેમ; પણ આ કહાનગુરુનાં શબ્દો તારા અંતરમાં ઉતાર તો તને જરૂર ખરૂં સુખ
પ્રાપ્ત થશે. તારા આત્માને ઓળખીશ તો તું અગાધ આનંદ સાગરમાં ડુબકી મારવા
લાગીશ.
(સાથે સાથે બાળકોને પણ પ્રેમથી યાદ કરીને લખે છે કે–) ઓ નાનકડાં
બાલવીરો! જિનવરનાં સંતાનો! બાલદોસ્તો! તમારે ગુરુદેવના પગલે પગલે આગળ
વધીને આત્મધર્મની ફૂલવાડીનાં મહેકતા ફૂલ બનવાનું છે. અત્યારે આપણા અહોભાગ્ય
છે કે બચપણથી જ આપણને આપણા ભાઈ આત્મધર્મ દ્વારા ખરો માર્ગ બતાવી રહ્યા
છે, ને આપણે ધર્મ તરફ વળ્‌યા છીએ. બાલવિભાગની ચાર અગત્યની વાતની પ્રતિજ્ઞા
લઈ આપણે શક્ય હોય તેટલું કરી છૂટીએ...પૂ. ગુરુદેવ પણ વાત્સલ્યથી આપણને બધાં
બાલમિત્રોને–પ્રોત્સાહન આપે છે. (–મુકેશ વી. જૈન)
વૈરાગ્ય સમાચાર–
ગઢાળીવાળા શાંતિલાલ માણેકચંદ સરવૈયા (ઉ. વ. પપ) તા. ૩૧–પ–૭૦ ના
રોજ ભાવનગર મુકામે સ્વર્ગવાસ પામ્યા છે. તેઓ અવાર નવાર સોનગઢ આવતા હતા;
ભાવનગર પંચકલ્યાણક વખતે પણ ઉલ્લાસથી ભાગ લીધો હતો. તેમને અંતસમયે
ગુરુદેવના દર્શનની ભાવના થતાં તા. ૩૧–પ–૭૦ ના રોજ બપોરે ગુરુદેવ ભાવનગર
દર્શન દેવા પધાર્યા હતા; ગુરુદેવના દર્શનથી તેમણે પ્રસન્નતા વ્યક્ત કરી હતી; અને તે જ
દિવસે સાંજે તેઓ સ્વર્ગવાસ પામી ગયા હતા. તેઓ દેવ–ગુરુના શરણે આત્મહિત પામો.