લેખો કરતાં લાંબા લેખો જ વધુ આપવા. બંને પ્રકારના જિજ્ઞાસુઓને અનુલક્ષીને
આત્મધર્મમાં વિવિધ લેખોનું સંયોજન કરવામાં આવે છે. કોઈ વાર ત્રીસ–ત્રીસ પાનાં
ભરીને એક જ મોટો લેખ આપવો પડે છે, તો કોઈવાર બે ચાર લાઈનના ટચૂકડા
લેખમાં પણ અધ્યાત્મનું મધૂરું ઝરણું વહેતું હોય છે. દાખલા તરીકે આત્મધર્મમાં એકવાર
આવ્યું કે ‘તું આત્મામાં ગમાડ!’ માત્ર ત્રણ શબ્દ અને સાડાસાત અક્ષરના ટૂંકા
લખાણમાં જાણે કે કેટલાય શાસ્ત્રોનો નીચોડ ભરેલો હોય એવી આત્મઝણઝણાટી ભરી
છે. એ જ રીતે પચીસવર્ષ પહેલાં એક લેખ હતો કે ‘હે જીવ! તારી પ્રભુતાની એકવાર
તો હા પાડ!’ લેખ તો માત્ર અડધા પાનાંનો હતો, પણ તે વાંચતાં જે ઉલ્લાસની
ઉર્મિઓ આત્મામાં જાગેલી તેને જિજ્ઞાસુઓ આજે પચીસ વર્ષે પણ નથી ભૂલ્યા. તો
ક્્યારેક ક્રમબદ્ધપર્યાય જેવા વિષયો, પ્રવચનસારની ૮૦–૮૧–૮૨ ગાથા જેવા વિષયો,
પંચપરમેષ્ઠીનું સ્વરૂપ વગેરે પ્રવચનો, પ્રભુત્વશક્તિ વગેરેનાં પ્રવચનો, ભેદજ્ઞાનની
વિશેષ ભાવના ઘણા ઘણા પડખેથી ઘૂંટાવનારા કેટલાય પ્રવચનો, સમ્યગ્દર્શન માટે
સમયસારની ૧૪૪ મી ગાથા જેવા વિશિષ્ટ પ્રવચનો,–ને એવા બીજા કેટલાય મહત્વના
વિષયોને લગતા લેખો એટલા વિસ્તારથી આપવામાં આવ્યા છે કે ઘણીવાર તો એક જ
લેખમાં લગભગ આખો અંક ભરાઈ ગયો છે. આ રીતે ટૂંકા તેમજ લાંબા બંને શૈલીના
લેખોના સુંદર સંકલન વડે સર્વે જિજ્ઞાસુઓનો રસ જળવાઈ રહે છે. બાકી કોઈ લખાણ
લાંબું હોય તો જ તેમાં રહસ્ય ભર્યા હોય ને ટૂંકા લખાણમાં રહસ્ય ઓછા હોય–એવું તો
કોઈ માપ હોતું નથી. જિનવાણીની તો શૈલી જ અનેરી છે, એનાં કથન વિસ્તૃત હો કે
ટૂંકા હો, તેમાંથી વીતરાગીરસ જ ઝરે છે...અને આપણે સૌએ એ ઉપશાંતરસનું જ પાન
કરવાનું છે.
કેટલાય વખતથી મોટા ભાગના પાઠકોની ભાવના છે. આત્મધર્મનો પ્રચાર, તેની શોભા,
તેની પ્રશંસા એ બધુંય ગુરુદેવ આપણને જે જિનવાણી આપી રહ્યા છે તે જિનવાણીની
જ પ્રશંસા ને શોભા છે. કેમકે આત્મધર્મ એ કોઈ લૌકિક છાપું નથી પણ મુમુક્ષુઓને
જિનવાણી પીરસતું અધ્યાત્મપત્ર છે. ‘આત્મધર્મ’ દ્વારા પણ ઘણા મુમુક્ષુઓઉપર
(સંપાદક ઉપર પણ) ગુરુદેવનો મોટો ઉપકાર થયો છે.