મુક્તિ ન થાય. રાગના સેવનથી લાભ માનવો એ તો મોટો અપરાધ છે.
ભલે કહેવાય, પણ ખરેખર રાગથી જુદાપણે આત્માને શુદ્ધ અનુભવે ત્યારે જ
શુભરાગમાં અપરાધ ઘટ્યો કહેવાય છે, બાકી જે રાગરૂપ અપરાધને જ
પોતાનું સ્વરૂપ માની રહ્યો છે તેને અપરાધ ઘટ્યો કેમ કહેવાય?
નિરપરાધસ્વરૂપના લક્ષે જેટલો રાગ ઘટ્યો તેટલો અપરાધ ઘટયો.
છે, તેનાથી મુક્તિ પમાય છે. આ રીતે રાગરહિત એવા શુદ્ધાત્માના જ સેવનથી
મુક્તિ થાય છે.
આત્મા જ હું છું.’–આમ નિશ્ચય કરીને પોતાને શુદ્ધ અનુભવતો હોવાથી તેને
શુદ્ધઆત્માની સિદ્ધિ છે, એટલે તે શુદ્ધ આત્માની પ્રાપ્તિરૂપ આરાધના સહિત
સદાય વર્તે છે.
હોવાથી શુદ્ધ આત્માની સિદ્ધિનો અભાવ છે. અશુદ્ધતાને જ અનુભવતો
હોવાથી તે અનારાધક છે, અપરાધી છે, અને બંધાય છે.
છે, ને ભેદજ્ઞાન વડે જ્ઞાનીને તે સ્વકાર્યની સિદ્ધિ છે. આવી સિદ્ધિ તે જ
આરાધના છે, તે જ નિર્દોષપણું છે, તે જ મોક્ષની સાધના છે, તે જ આત્માની