: શ્રાવણ : ૨૪૯૬ આત્મધર્મ : ૭ :
૬. હે મોક્ષમાર્ગના પથિક! તું ભાવને પ્રથમ જાણ; ભાવ વગરના દ્રવ્યલિંગથી તને
શું લાભ છે? જિનોપદિષ્ટ શિવપુરીના પંથને પ્રયત્ન વડે તું જાણ.
૭. હે સત્પુરુષ! અનંતસંસારમાં અનાદિકાળથી તેં ભાવરહિતપણે બાહ્યનિર્ગ્રંથ
રૂપોને ઘણીવાર ગ્રહ્યા અને છોડયા.
૮. ભીષણ નરકગતિમાં, તિર્યંચગતિમાં તથા કુદેવ અને કુમનુષ્યગતિમાં તું તીવ્રદુઃખ
પામ્યો; માટે હે જીવ! હવે તું જિનભાવના ભાવ.
૯. હે જીવ! સાત નરકભૂમિમાં ઘણા લાંબાકાળ સુધી દારૂણ–ભીષણ ને અસહ્ય
દુઃખો તેં નિરંતર ભોગવ્યાં, સહન કર્યાં.
૧૦. હે જીવ! ભાવરહિત એવો તું, તિર્યંચગતિમાં ખોદાવું, તપવું, બળવું, વીંઝાવું,
વિછેદન અને નિરોધન વગેરે દુઃખો ચિરકાળ સુધી પામ્યો.
૧૧. હે જીવ! આગંતુક, માનસિક, સહજ અને શારીરિક એવા ચાર પ્રકારનાં દુઃખો
મનુષ્યજન્મમાં તું અનંતવાર પામ્યો.
૧૨. હે મહાશય! શુભભાવના વગરનો તું, દેવલોકમાં દેવ–દેવીના વિયોગકાળે દુઃખી
થયો, તેમ જ તીવ્ર માનસિક દુઃખને પામ્યો.
૧૩. હે જીવ! દ્રવ્યલિંગી એવો તું કાંદર્પી વગેરે પાંચ અશુભાદિ ભાવના ભાવીને
દેવલોકમાં અત્યંત હલકો દેવ થયો.
૧૪. કુભાવનારૂપી ભાવ જેનું બીજ છે એવી ‘પાર્શ્વસ્થ’ વગેરે અશુભ ભાવનાઓ
અનાદિકાળમાં અનેકવાર ભાવીને હે જીવ! તું દુઃખી થયો.
૧૫. પોતે હલકો દેવ થયો ત્યારે બીજા દેવોનાં બહુવિધ ગુણ–વિભૂતિ–ઋદ્ધિ અને
માહાત્મ્ય દેખીને હે જીવ! તું બહુ માનસિક દુઃખ પામ્યો.
૧૬. અશુભ ભાવરૂપ પ્રયોજન સહિત ચાર પ્રકારની વિકથામાં આસક્ત અને મદમત્ત
થઈને તું અનેકવાર કુદેવપણું પામ્યો.
૧૭. હે મુનિપ્રવર! અશુચિમય બીભત્સ અને કલિ–મલથી ભરેલા એવા અનેક
જનનીના ગર્ભવાસમાં તું દીર્ધકાળ સુધી રહ્યો.
૧૮. હે મહાશય! અનંત જન્માંતરોમાં જુદી જુદી જનેતાઓનું એટલું દૂધ તેં પીધું–કે
જે સાગરનાં પાણીથી પણ ઘણું અધિક થાય.
૧૯. તારું મરણ થતાં દુઃખથી રડેલી જુદી જુદી અનેક જનનીનાં નયનોનું નીર
સાગરનાં પાણીથી પણ અધિક છે.
૨૦. હે જીવ! અનંત ભવસાગરમાં છિન્ન ભિન્ન થયેલા તારા નખ–કેશ–નાળ અને
હાડકાંને જો કોઈ દેવ ભેગાં કરે તો મેરુગિરિથી પણ મોટો ઢગલો થાય.