: ૨૪ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૪૯૬
૨૪. જેમ અનાજમાંથી ફોતરાંને ઊડાડી દેતાં મનુષ્યોનું કાંઈ દ્રવ્ય ચાલ્યું જતું નથી,
તેમ તપ–શીલમાં કુશળ પુરુષો વિષ જેવા વિષયોને ફોતરાંની માફક છોડી દે છે.
૨પ. દેહના અંગમાં કોઈ વૃત્તાકાર–ગોળ, લંબગોળ, ભદ્ર અને વિશાળ છે, તે સર્વે
અંગોની પ્રાપ્તિમાં પણ શીલ સૌથી ઉત્તમ છે.
૨૬. કુસમયના સેવનથી જે મૂઢ છે અને વિષયમાં લોલુપ છે–તે પુરુષો, તેમ જ તેનો
સંગ કરનારા જીવો પણ, પાણીના રેંટની જેમ સંસારમાં ભ્રમણ કરે છે.
૨૭. વિષયોમાં રાગથી રંજિતપણાવડે આત્મામાં બંધાયેલી જે કર્મગ્રંથિ, તેને કૃતાર્થ
પુરુષો તપ–સંયમ અને શીલગુણવડે છેદે છે.
૨૮. જેમ રત્નોથી ભરેલો સમુદ્ર શોભે છે, તેમ શીલ સહિત જીવ તપ–વિનય–શીલ–
દાનાદિ રત્નોથી શોભતો થકો ઉત્કૃષ્ટ નિર્વાણ પામે છે.
૨૯. શ્વાન ગર્દભ ગાય વગેરે પશુ અને મહિલા–તેમનો મોક્ષ થતો દેખાતો નથી; સર્વે
જીવોમાં જે ચોથા પુરુષાર્થને સાધે છે તેમનો જ મોક્ષ જોવામાં આવે છે.
૩૦. જો વિષયોમાં લોલૂપ એવા જ્ઞાનવડે મોક્ષ સધાતો હોત તો તે સાત્યકિપુત્ર રુદ્ર–કે
જે દશપૂર્વનો જાણનાર હતો તે કેમ નરકે ગયો? (પહેલાં તે મુનિ થઈને દશપૂર્વ
ભણ્યો હતો, પણ પછી ભ્રષ્ટ થઈ, વિષયની લોલૂપતાથી નરકમાં ગયો.)
૩૧. જો શીલ વગરના એકલા જ્ઞાનવડે જ બુધજનોએ વિશુદ્ધતા કહી હોય તો,
દશપૂર્વના જાણનારનો ભાવ પણ નિર્મળ કેમ ન થયો?
૩૨. જે જીવ વિષયોથી વિરક્ત છે તે, નરકની પ્રચુર વેદનાને દૂર કરીને, ત્યાંથી
નીકળીને અર્હત્પદ પામે છે–એમ વર્દ્ધમાનજિને કહ્યું છે.
૩૩. આ રીતે, લોકાલોકને જાણનારા પ્રત્યક્ષ જ્ઞાનદર્શી એવા જિનવરોએ, શીલવડે
અતીન્દ્રિય મોક્ષપદની પ્રાપ્તિ થવાનું ઘણા પ્રકારે કહ્યું છે.
૩૪. આત્માના સમ્યક્ જ્ઞાન–દર્શન–ચારિત્ર–તપ–વીર્યરૂપ જે પંચાચાર છે તે પવન
સહિત અગ્નિની માફક પુરાતન કર્મોને દગ્ધ કરે છે.
૩પ. વિષયોથી વિરક્ત, જિતેન્દ્રિય, ધીર અને તપ–વિનય–શીલ સહિત એવા પુરુષો
અષ્ટકર્મોને અત્યંત દગ્ધ કરીને સિદ્ધ થયા, ને સિદ્ધગતિને પામ્યા.