नांखे छे.
एवो महान छे के–ते धर्मप्रेमना बळे बीजी बधी क्षतिओ दूर
करीने ते जीव अल्पकाळमां ज धर्मात्मा अने परमात्मा बनी जशे.
माटे हे जीवो! तमे साधर्मीना गुणांशने मुख्य करीने तेनुं परम
वात्सल्य करजो.
ज कहे छे के–
साथे रहीने आपणे आत्मकल्याण करीए रे.....
साचुं सगपण अहो! साधर्मी तणुं,
हळी–मळी आपणे सौ वात्सल्यभावे रहीए रे.....
साधर्मी–संग देखी हैडुं मारुं हरखे,
बाह्य अंतरमां सहु सहाय नित्य करीए रे.....
विभावरसनो तो त्याग ज होजो,
चिद्रुप चैतन्यने नित्य समरीए रे......