: ४८ : आत्मधर्म : वैशाख : २४९७
जाण.....ने चेतनस्वभावपणे ज पोतानो अनुभव कर....ते क्षणे ज रागादि
परभावो जुदा पडी जशे ने तारो आत्मा परम आनंदपणे तने अनुभवाशे.
२०१ –आवा शुद्धात्माना अनुभव वडे जेमने भेदज्ञानरूपी बीज ऊगी तेमने ते
वृद्धिगत थईने अल्पकाळमां केवळज्ञानरूपी पूर्ण आनंदमय पूर्णिमा ऊगशे.
ते महान अपूर्व मंगळ छे.
पोरबंदरमां चैत्र वद छठ्ठथी वैशाख सुद बीज सुधीना
मंगल उत्सव प्रसंगे जे कहान–प्रवचनसमुद्र उल्लस्यो तेमांथी
वीणीने ८२+प७+६२ एम कुल २०१ रत्नो वडे गूंथेली आ त्रण–
रत्नमाळा भव्य जीवोने आनंदमंगळ सहित रत्नत्रयनी दाता हो.
(–ब्र. ह. जैन)
* * * * *
अमारी प्रिय चीज
जेओ वन–जंगलमां वसता हता ने आत्माना आनंदनुं
शोधन करीने तेना वेदनमां जीवन गाळता हता एवा संत–मुनिराज
कहे छे के अहो! अमने अमारुं चैतन्यपद ज परम प्रिय
छे.....चैतन्यनो आनंद अचिंत्य छे देवो पण चैतन्यना आनंदनी
वार्ता सांभळवा माटे स्वर्गमांथी ऊतरीने आ मनुष्यलोकमां आवे
छे. अमने जे परम प्रिय छे एवा ज्ञायकभावना ज गाणां आ
समयसारमां अमे गाया छे.
भाई, बाह्य पदार्थनो प्रेम करीने अनंतकाळथी तुं दुःखी
थयो; हवे ए प्रेम छोड, ने तारा आत्मानो प्रेम कर. जगतना पदार्थो
करतां तारा आत्माने ज सौथी वहालो कर.... ‘जगत ईष्ट नहि
आत्मथी’ एवुं जीवन कर, तो तारुं अपूर्व कल्याण थशे. अमारी
एक ज प्रिय चीज–जे शुद्धआत्मा, ते अमे तने बतावीए छीए, तुं
पण एने ज प्रिय करीने अनुभवमां ले.....तो तारुं जीवन
आनंदमय थशे.