: अषाढ : र४९७ आत्मधर्म : २७ :
श्रुतनी अच्छिन्नधारा रहेवानुं जाणीने, प्रसन्नताथी तेना मुखमांथी आशीर्वाद
नीकळ्या के ‘जय हो श्रुतदेवता. ’
पछी ते बे महा विनयवंत, बुद्धिमान, वीतरागी मुनिओ आव्या; ते पुष्पदंत
अने भूतबलि मुनिओने गीरनार पर धरसेनस्वामीए षट्खंडागम – सिद्धांतनुं
अलौकिक ज्ञान आप्युं ज्यारे भणाववानुं पूरुं थयुं त्यारे देवोए पण ते मुनिओनी
पूजा करीने श्रुतनुं बहुमान कर्युं हतुं.
पछी मुनिओ त्यांथी विदाय थया अने अंकलेश्वरमां ते ज्ञान षट्खंडागमना
सूत्रोरूपे गूथ्युं; जेठसुद पांचमे तेनी पूजानो मोटो उत्सव थयो हतो. ते जिनवाणीनी
पूजानो आजे दिवस छे.
जिनवाणी महा पूज्य छे. महा भाग्ये षट्खंडागम रही गया, ने वीरसेन
स्वामीए तेनी धवला टीका करी; ते टीका पण अलौकिक छे, हवे तो तेनुं हिंदी पण
थईने १६+७ (२३) पुस्तकोमां छपाईने प्रसिद्ध पण थई गया छे. पहेलांं तो
मूडबिद्रिमां तेना दर्शन पण मांडमांड थता. श्रुतज्ञाननो भंडार तेमां भर्यो छे. एक
तरफ समयसारादि अध्यात्मश्रुतज्ञान अखंड रह्या छे – जे शुद्धात्मानुं स्वरूप देखाडे
छे; बीजी तरफ षट्खंडागम जेवा सिद्धांतसूत्रज्ञान पण अखंड रही गया. आम बंने
प्रकारनां परमागमद्वारा वीतरागश्रुती अखंड धारा चाली रही छे. तेना बहुमानपूर्वक
अभ्यास करवा जेवो छे.
अहा, धरसेनस्वामी अने कुंदकुंदस्वामी वगेरे मुनिओ तो ज्ञानना दरिया हता.
अहा! ए मुनिओ.... तो जाणे सर्वज्ञ होय! जेने जोतां सर्वज्ञनी प्रतीत थई जाय....
एवा मुनिमां ने सर्वज्ञमां जाणे कांई फेर न होय! एम नियमसारमां कह्युं छे.
हवे अहीं सर्वज्ञभगवाननी वाणीरूप जे प्रवचनसार, तेमां १३ मी गाथामां
शुद्धोपयोगना फळरूप शुद्धात्मप्राप्ति तेनी प्रशंसा करे छे. शुद्धात्मस्वभावनी प्राप्तिनुं
साधन शुद्धोपयोग छे. ते शुद्धोपयोग वडे, बीजा कोई पण कारणनी अपेक्षा वगर,
आत्मा स्वयमेय छ कारकरूप थईने केवळज्ञानरूप परिणमे छे; शुद्धोपयोगी आत्मा,
पोते पोताना आत्माने ज आधीन स्वतंत्रपणे केवळज्ञानरूप थाय छे एटले के
शुद्धात्म स्वभावने प्राप्त करे छे.
शुद्धोपयोगदशा चोथा गुणस्थाने पण होय छे. धर्मनी शरूआत ज शुद्धोपयोग
वडे थाय छे. चोथा गुणस्थाने शुद्धोपयोग होय छे – पण कोई कोई वार थाय छे;