anubhavavo, te mokSha pAmavAnI rIt chhe. tenun ja UnDun mathan karI karIne patto
meLavavA jevun chhe. bhAI, A jIvan to chAlyun jAy chhe, temAn avinAshI
AtmAne prApta karI le, teno anubhav karI le. ‘A hun chaitanya chhun ne A rAgAdi
bhAvo judA chhe’–em bhinnatAnA anekavidh sUkShma vikalpone paN AtmAnA
svarUpathI bhinna jANavA; ne enAthI paN UnDA gnAnalakShaNavaDe akhanD AtmAne
anubhavamAn levo. andaranA sUkShma vikalpone paN bAd karatAn je ekalun
chaitanyasvarUp param shAnt vedAy chhe–temAn AtmA birAjamAn chhe; te ja AtmA
chhe, eTale ke te ja hun chhun; enAthI bAhya bIjA koI bhAvo hun nathI.
rahIne–nirapekShabhAve pote potAnA svarUpane sAdhI levA jevun chhe.
tere ghaTamen jag vase, tAmen tero rAj.
ghaTamAn tArI gnAnanidhi birAje chhe, temAn tArU rAj chhe, teno tun anubhav kar.
bhAI, paranI sAthe tAre shun sambandh chhe? duniyAmAn koI vakhAN kare ke koI nindA
kare tenAthI tAre shun kAm chhe? temAn tArUn kAI hit–ahit nathI. tArA
gnAnasAmarthyamAn Akhun jagat gneyapaNe jaNAI jAy chhe, antaramAn AvA tArA
gnAnane tun dekh. bahAramAn jagatanA jIvo sAthe tAre kAI kAm nathI.
chhe; antaramAn sanmukhatA karyA vagar kyAy shAnti nahi thAy. gnAnI to antaramAn
nijasvabhAvane grahIne shivachAl chAle chhe; pote potAmAn mokShamArgane sAdhe chhe.