સહ્યાં, હવે એ દુઃખથી છૂટવા આત્માની આ વાત સાંભળ. સમ્યગ્દર્શનની આવી ઉત્તમ
વાત સાંભળીને હવે તું જાગૃત થા ને તરત સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ કર. આ તારો સમજવાનો
કાળ છે, સમ્યગ્દર્શનનો અવસર છે, માટે અત્યારે જ સમ્યગ્દર્શન ધારણ કર! જુઓ, કેવું
સંબોધન કર્યું છે! (ભોગભૂમિમાં ઋષભદેવના જીવને સમ્યગ્દર્શન માટે ઉપદેશ આપીને
મુનિરાજે પણ એમ કહ્યું હતું કે હે આર્ય! હમણાં અત્યારે જ તું આ સમ્યક્ત્વને ગ્રહણ
કર...તને સમ્યક્ત્વની પ્રાપ્તિનો આ કાળ છે:
જરૂર સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત કરે છે.)
અનંતકાળ વ્યર્થ ગુમાવ્યો, પણ હવે આ ઉપદેશ સાંભળ્યા પછી તું એક ક્ષણ પણ ન
ગુમાવીશ. તરત અંદરમાં સમ્યગ્દર્શનનો ઉદ્યમ કરજે. એકેક ક્ષણ અત્યંત કિંમતી છે. ઊંચા
મણિરત્ન કરતાંય મનુષ્યપણું મોંઘુ છે અને તેમાંય આ સમ્યગ્દર્શન રત્નની પ્રાપ્તિ મહા
દુર્લભ છે. અનંતવાર મનુષ્ય થયો ને સ્વર્ગમાંય ગયો પણ સમ્યગ્દર્શન ન પામ્યો. આમ
જાણીને હવે તું નકામો કાળ ગુમાવ્યા વગર સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ કર. તું ઉદ્યમ કર ત્યાં તારી
કાળલબ્ધિ પણ આવી જ ગયેલી છે. પુરુષાર્થથી કાળલબ્ધિ જુદી નથી. માટે હે ભાઈ! આ
અવસરમાં આત્માને સમજીને તેની શ્રદ્ધા કર! બીજા નકામાં કાર્યોમાં સમય ન ગુમાવ.
કામમાં નહીં આવે; તારો જ્ઞાનાનંદસ્વભાવ શ્રદ્ધામાં લે, તે જ તને મોક્ષને માટે કામમાં
આવશે. સમયસારમાં આત્માને ભગવાન કહીને બોલાવ્યો છે. જેમ માતા પારણું ઝુલાવે
ને હાલરડું ગાય કે ‘મારો દીકરો ડાહ્યો...’ તેમ જિનવાણી માતા કહે છે કે હે જીવ! તું
ભગવાન છો...તું ડાહ્યો એટલે શાણો સમજદાર છો. માટે હવે મોહ છોડીને તુ જાગ...ચેત
ને તારા આત્મસ્વભાવને દેખ. આત્માના સ્વભાવનું સમ્યગ્દર્શન તે મોક્ષનું દાતા છે.
સમ્યગ્દર્શન થયું એટલે મોક્ષ જરૂર થવાનો. તારા ગુણના ગાણાં ગાઈને સંતો તને
જગાડે છે...ને સમ્યગ્દર્શન પમાડે છે.