
7. potānā sādharmījano pratye gauvatsa samān sahaj prem rākhavo te vātsalya chhe.
8. potānī shaktivaḍe jainadharmanī shobhā vadhāravī, teno mahimā prasiddha karīne
āvā niḥshaṅkatā vagere āṭh guṇovaḍe samyagdraṣhṭijīv hammeshān shaṅkā vagere āṭh
niḥshaṅkā shraddhā chhe, ne enāthī bhinna samasta parabhāvonī ke sansāranī vāñchhāno abhāv
chhe;–tenī sāthenā vyavahār āṭhaaṅganun ā varṇan chhe. samyaktvanā niḥshaṅkatā ādi āṭh
guṇ ane shaṅkādik pachīs doṣhane jāṇīne, guṇonun grahaṇ ane doṣhono tyāg karavā māṭe
ā varṇan chhe.
vāt chhe. oḷakhyā vagar mānī levānī ā vāt nathī. jīv shun, ajīv shun, vagere tattvo
to arihantadeve kahyā te pramāṇe pote samajīne tenī niḥshaṅk shraddhā kare; ane koī sūkṣhma
tattva na samajāy te visheṣh samajavā māṭe jignāsāthī prashnarūp shaṅkā kare, tethī kāī tene
jinavachanamān sundeh nathī. sarvagnakathit jainashāstromān kahyun chhe te sāchun hashe ke atyāranā
vignānīo kahe chhe te sāchun hashe! –evo sandeh dharmīne raheto nathī. ahā, jene
sarvagnasvabhāv pratītamān āvyo, param atīndriy vastu pratītamān āvī tene sarvagnanā
kahelā tattvo–chha dravyo, utpād–vyay–dhurav, dravya–guṇ–paryāy vagere (bhale te badhā
potāne pratyakṣha na thāy chhatān) temān shaṅkā na hoy. nishchayamān potānā gnānasvabhāvarūp
ātmānī param niḥshaṅkatā chhe, ne vyavahāramān dev–guru–dharmamān niḥshaṅkatā chhe. jainadharma
ek ja sācho hashe ke jagatamān bījā dharmo kahevāy chhe te paṇ sāchān hashe!–evī jene
shaṅkā chhe tene to sthūḷ mithyātva chhe, tene vyavahāradharmanī niḥshaṅkatā paṇ nathī. vītarāgī
jainadharma sivāy bījā koī mārganī mānyatā to dharmīne rūmvāḍey na hoy.