Atmadharma magazine - Ank 338 (Original language). Page: 14.

માગશર: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૧૧:

મંગલમય આરાધકભાવપૂર્વક સિદ્ધોને વંદન – એટલે

શુદ્ધાત્મસન્મુખ ભાવશ્રુતનું ઘોલન

“સિદ્ધપ્રભુને સાથે રાખીને સાધકજી ઉપડ્યાં છે–સિદ્ધપદને લેવા.”

‘अथ’ –હવે સાધકદશારૂપ અપૂર્વકાર્ય શરૂ થયું તે મંગળ છે.

શુદ્ધાત્માની કથની વખતે ભાવશ્રુતની ધારા અંદર પરિણમી રહી છે.

મંગલાચરણમાં સિદ્ધભગવાનને બોલાવ્યા, તે એવા મોટા મહેમાન છે કે જેમની

સરભરા માટે અમારી સ્વાનુભૂતિ જેવી ઉત્તમ વસ્તુ તૈયાર રાખી છે. મોટાની સરભરા
પણ મોટી જ હોય ને? રાગથી પાર ચૈતન્યના અતીન્દ્રિય પરમ આનંદરૂપે પરિણમેલા
મહાન સિદ્ધભગવંતો, તે સિદ્ધભગવંતોની સરભરા કાંઈ રાગવડે–વિકલ્પવડે ન
થઈ શકે, એમની સરભરા તો રાગથી પાર, આનંદમય અનુભૂતિવડે જ થાય છે. એવી
અનુભૂતિ વગર સિદ્ધભગવાન આત્માના આંગણે આવે નહીં. અહીં તો સાધક કહે છે કે
અમે સિદ્ધને બોલાવીને, સિદ્ધ જેવા શુદ્ધઆત્માની સ્વાનુભૂતિવડે અપ્રતિહતભાવે મોક્ષ
લેવા ઊપડ્યા છીએ...હવે અમારી દશા પાછી ફરે નહીં, સિદ્ધપદ સાધવામાં વચ્ચે વિઘ્ન
આવે નહીં.

હે શ્રોતા! હું મારી આનંદમય અનુભૂતિના સમસ્ત નિજવૈભવથી આ

સમયસારમાં શુદ્ધઆત્મા દેખાડું છું...તું પણ તારા સ્વાનુભવથી તે પ્રમાણ કરજે.
એટલે શ્રવણ કરીને સ્વાનુભવ સુધી પહોંચે એવા જ શ્રોતા લીધા છે. એકલું શ્રવણ
કરીને, કે પરલક્ષે હા પાડીને અટકીશ નહીં, પણ શ્રુતજ્ઞાનની ધારાને અંતરમાં શુદ્ધાત્મા
તરફ લંબાવીને સ્વાનુભવ કરજે. વચન અને

< Previous Page Next Page >